Γι α άλλη μία φορά η Τουρκία επιλέγει να παίξει με τα νεύρα μας, την ανοχή και τη συνοχή της Ε.Ε.
Λίγες μέρες πριν από την Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, ο Τούρκος Πρόεδρος, υπό τον φόβο κυρώσεων από την Ε.Ε. «εγκατέλειψε» τις προκλήσεις και την αδιαλλαξία , εμφανίσθηκε ως καλός γείτονας, απέσυρε το Oruc Reis από την περιοχή του Καστελόριζου και έκανε ρητορική επίθεση φιλίας και προσέγγισης στην Ε.Ε.
Την ίδια στάση επέδειξε , και πάλι υπό τον φόβο των κυρώσεων, παραμονές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου.
Τότε η Ε.Ε. , παρά την επιμονή Ελλάδος και Κύπρου , έδωσε χρόνο στην Τουρκία ώστε να σταματήσει τις προκλήσεις και αφού ολοκληρώθηκε το Συμβούλιο, η Τουρκία όχι μόνο δεν σταμάτησε τις προκλήσεις, αλλά αντιθέτως, κλιμάκωσε με την έκδοση έξι συνεχιζόμενων Navtex , που επέτρεπαν στο Oruc Reis να μπαινοβγαίνει στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα. Μεσολάβησε εντωμεταξύ και το σόου Ερντογάν στα Βαρώσια.
Σήμερα δεν υπάρχει κράτος μέλος της Ε.Ε., που να μην αναγνωρίζει πως η Τουρκία δεν ανταποκρίθηκε θετικά στην ευκαιρία που της δόθηκε τον Οκτώβριο και πως η κατάσταση έχει επιδεινωθεί έκτοτε.
Γι αυτό οι Χώρες που ζητούν ανοιχτά επιβολή κυρώσεων κατά της Άγκυρας αυξάνονται.
Μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο, Γαλλία, Αυστρία, Ολανδία, Ιρλανδία και άλλες Χώρες, ζητούν στο επερχόμενο Συμβούλιο Κορυφής να επιβληθούν κυρώσεις.
Παράλληλα και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής Ζοζέπ Μπορέλ, τάχθηκε υπέρ των κυρώσεων, σημειώνοντας πως «ο χρόνος τελείωσε» για την Τουρκία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι εύκολη η απόφαση για επιβολή κυρώσεων, καθώς θα επιχειρηθεί από την Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία ,Ουγγαρία , να υπάρξουν «συμβολικές» κυρώσεις, όχι γιατί αμφιβάλλουν για τη στάση της Τουρκίας, αλλά λόγω οικονομικών συμφερόντων που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των Χωρών τους.
Στο πλαίσιο αυτό ο διπλωματικός μαραθώνιος επαφών του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια συνεχίζεται με τον Πρωθυπουργό να προειδοποιεί πως «… δεν νοείται να μην βρεθεί η Τουρκία αντιμέτωπη με συνέπειες …»
Η Ελλάδα πρέπει να επιμείνει και η Ευρώπη πρέπει να αντιληφθεί ότι η Τουρκία δεν αποτελεί απειλή μόνο για Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη.
Και η απειλή αυτή δεν θα εκλείψει εάν και όταν υπάρξουν αλλαγές στο Τουρκικό πολιτικό σύστημα.
Οι προκλήσεις , οι απειλές, οι εισβολές σε ξένα εδάφη και η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων γειτονικών Χωρών θα συνεχίζονται. Αυτό διδάσκει η Ιστορία.
Εάν οι Χώρες της Ε.Ε. και οι ΗΠΑ δεν αποφασίσουν να την «συνετίσουν» σύντομα θα την βρουν οι ίδιοι μπροστά τους.
Ήδη οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την διαδικασία κυρώσεων. Η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Ε.Ε.
Μετά από όσα προηγήθηκαν δεν νοείται άλλη ανοχή απέναντι στον «πονηρό» γείτονα.
Οι προσχηματικές και ευκαιριακές επιθέσεις φιλίας δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι για κανέναν.
Οι κυρώσεις είναι μονόδρομος.
Τέρμα οι αυταπάτες.