Η αξία του νερού ήταν, είναι και θα είναι ανεκτίμητη. Από αρχαιοτάτων χρόνων ο άνθρωπος, αντιλαμβανόμενος αυτή την ανυπέρβλητη αξία, δημιούργησε τις πρώτες κοινωνίες κοντά σε πηγές γλυκού νερού. Αλλά και αργότερα αρχαίοι πολιτισμοί όπως οι Μάγιας και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία άκμασαν λόγω της εύκολης πρόσβασης σε πόσιμο νερό. Το νερό είναι βασικός πυλώνας μιας δομημένης κοινωνίας όπως ακριβώς είναι και η ενέργεια. Σήμερα ο περισσότερος πληθυσμός του κόσμου έχει πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό. Τουλάχιστον έτσι πιστεύει η κοινή γνώμη.

Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Αρχικά μόλις 3% του συνολικού νερού που βρίσκεται στον πλανήτη είναι γλυκό νερό, ενώ τα δύο τρίτα από αυτό βρίσκονται «εγκλωβισμένα» σε παγετώνες. Αυτό το ελάχιστο ποσοστό νερού πρέπει να το μοιραστούν σήμερα, κοντά στα 7,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, 2,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζούνε χωρίς καθαρό πόσιμο νερό στο σπίτι. Ένα στα τέσσερα δημοτικά σχολεία παγκοσμίως δεν έχουν πόσιμο νερό με τους μαθητές να χρησιμοποιούν μη ασφαλείς πηγές ή να διψούν. Περισσότερα από 700 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από αιτίες που συνδέεται με την μη πρόσβαση σε καθαρό νερό και την κακή υγιεινή. Τουλάχιστον 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως χρησιμοποιούν μια πηγή πόσιμου νερού μολυσμένη από λύματα. Περίπου 159 εκατομμύρια άνθρωποι συλλέγουν το πόσιμο νερό τους από τα επιφανειακά ύδατα, όπως λιμνούλες και ρυάκια τα οποία κατά πλειονότητα είναι μολυσμένα. Επιπλέον ,περίπου 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι – σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού – βιώνουν έντονα την έλλειψη νερού για τουλάχιστον ένα μήνα του έτους.

Η πρόβλεψη για το 2030 είναι ότι σχεδόν 700 εκατομμύρια άνθρωποι θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν λόγω έντονης λειψυδρίας. Σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις, η διασφάλιση του νερού που θα χρειαστεί ο παγκόσμιος πληθυσμός, ο οποίος εκτιμάται ότι θα φτάσει περισσότερο από 10 δισεκατομμύρια το 2050, θα είναι ένα εγχείρημα αντίστοιχου μεγέθους με την κλιματική αλλαγή που βιώνουμε σήμερα. Μέχρι το 2050, τουλάχιστον ένας στους τέσσερις ανθρώπους είναι πιθανό να ζει σε μια χώρα που πλήττεται από χρόνια ή συχνή έλλειψη νερού.

Στις 21 Απριλίου του 2018 το Κέιπ Τάουν στην Νότια Αφρική ανακοίνωσε την «Ημέρα Μηδέν» (Day Zero). Ήταν η ημέρα που η πόλη θα έμενε χωρίς πόσιμο νερό. Η κλιματική αλλαγή προκάλεσε ελάχιστες βροχοπτώσεις το 2018 στην Νότια Αφρική, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα έλλειψης νερού. Η διοίκηση της πόλης πήρε προληπτικά μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος, αναγκάζοντας 4 εκατομμύρια ανθρώπους να καταναλώνουν συγκεκριμένες ποσότητες νερού για περισσότερο από ένα μήνα. Για καλή τους τύχη έντονες βροχοπτώσεις ακύρωσαν την «Ημέρα Μηδέν» ή μπορούμε να πούμε καλύτερα την ανέβαλαν. Προσωρινά.

Το Κέιπ Τάουν είναι απλά η πηγή του παγόβουνου. Σάο Πάολο, Λονδίνο , Μελβούρνη, Τζακάρτα, Πόλη του Μεξικό και άλλες μητροπολιτικές πόλεις προβλέπεται να αντιμετωπίσουν την δικιά τους «Ημέρα Μηδέν», μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Η κρίση του νερού είναι πραγματικότητα. Η ανάγκη για ευαισθητοποίηση είναι άμεση και πραγματικά μεγάλη. Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού που καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ, στην συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε το 1992 στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο της Βραζιλίας έχει στόχο ακριβώς αυτό τον σκοπό. Να μας ευαισθητοποιήσει απέναντι στην άνιση, άσκοπη χρήση του νερού και να μας αφυπνίσει για μια τεράστια, επερχόμενη ανθρωπιστική κρίση.

Η μη ορθολογική χρήση του νερού, θα δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα τα οποία σε μερικά χρόνια οι επερχόμενες γενιές θα βιώσουν στην καθημερινότητά τους. Το νερό είναι βασικός σύμμαχος της ανθρωπότητας και στη μάχη κατά του κορωνοϊού. “Νερό και σαπούνι κατά του κορωνοϊού” είναι το μήνυμα του Διεθνούς Οργανισμού για την φετινή Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι το νερό είναι ένας ανανεώσιμος πόρος σε ανεπάρκεια, για αυτό δεν πρέπει να τον σπαταλάμε, να κάνουμε λελογισμένη χρήση και να τον προστατεύουμε από τις ρυπάνσεις.

Γιατί ζωή χωρίς καθαρό νερό δεν μπορεί να υπάρξει. Οφείλουμε να το σεβόμαστε για να διατηρήσουμε την ισορροπία που μας πρόσφερε απλόχερα η φύση και να την παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.