ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ:

 

 

Συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο για το οποίο, κύριε Υπουργέ, θα πω με μια κουβέντα ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και βελτιώνει πάρα πολλά θέματα που απασχολούσαν μέχρι σήμερα το χώρο της παιδείας.

Πήρα το λόγο, για να αναφερθώ κυρίως στην τροπολογία που πολυσυζητήθηκε τις δυο αυτές μέρες και αναφέρεται στο διορισμό των διακοσίων σαράντα ιεροδιδασκάλων της μουσουλμανικής μειονότητας, την οποία είχα την πρωτοβουλία μαζί με άλλους συναδέλφους να καταθέσουμε στο παρόν νομοσχέδιο.

Θα πάω λίγο πίσω στην ιστορία, για να ξέρουμε για τι συζητάμε. Το 2007 ψηφίστηκε ο ν.3536, ο οποίος προέβλεπε το διορισμό διακοσίων σαράντα ιεροδιδασκάλων, οι οποίοι θα δίδασκαν το Κοράνι στα δημόσια σχολεία. Ο νόμος προκλήθηκε και προτάθηκε και εμπνευστής του ως ένα μεγάλο βαθμό ήταν ο σημερινός πολιτευτής της ΔΗΜΑΡ κ. Αχμέτ Ιλχάν, τότε Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Βέβαια δεν καταλαβαίνω γιατί άλλαξε στάση σήμερα.

Το θέμα αυτό το είχαν θέσει και οι εκπρόσωποι των μουσουλμάνων της Θράκης, οι τρεις μουφτήδες. Έτσι το έφερε η ελληνική πολιτεία και ψηφίστηκε. Ο νόμος όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Γιατί; Γιατί είχε αδυναμίες. Ποιες ήταν οι αδυναμίες του;

Πρώτη αδυναμία ήταν ότι η επιτροπή που θα επέλεγε τους ιεροδιδασκάλους, που θα δίδασκαν το Κοράνι στα δημόσια σχολεία, αποτελούνταν από χριστιανούς. Βεβαίως, αυτό ήταν ένα θέμα δίκαιο.

Η δεύτερη αδυναμία του νόμου ήταν ότι όσοι επέλεξαν να ενταχθούν στο νόμο δεν πληρώθηκαν ποτέ.

Τι κάνουμε εμείς με αυτήν την τροπολογία σήμερα; Ερχόμαστε να αποκαταστήσουμε αυτά τα λάθη, δηλαδή, τρία από τα μέλη της πενταμελούς επιτροπής τα οποία θα επιλέγουν τους ιεροδιδασκάλους της μουσουλμανικής μειονότητας θα είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και, κατά περίπτωση, ο Υπουργός θα μπορεί να αναθέτει και στα πέντε μέλη να είναι από τη μουσουλμανική μειονότητα. Άρα έχουν την απόλυτη πλειοψηφία σε κάθε περίπτωση. Και, βεβαίως, εντάσσονται στο μισθολόγιο της χώρας και θα πληρώνονται και θα ασφαλίζονται κανονικά.

Τι κάνει τώρα αυτή η τροπολογία; Δίνει στους Έλληνες μουσουλμάνους το δικαίωμα της επιλογής να διδάσκονται τη θρησκεία τους στα δημόσια σχολεία. Δεν έχει, όμως, υποχρεωτικό χαρακτήρα αυτή η παρέμβαση. Δίνει το δικαίωμα της επιλογής. Μπορούν οι μουσουλμανοπαίδες να επιλέγουν να διδάσκονται είτε στα δημόσια σχολεία είτε στα σχολεία της επιλογής τους το Κοράνι. Η διδασκαλία, βεβαίως, θα γίνεται εντός του ωραρίου. Την ώρα που τα παιδιά των χριστιανών θα διδάσκονται τα Θρησκευτικά, τα παιδιά των μουσουλμάνων σε μία άλλη αίθουσα θα διδάσκονται το Κοράνι, αντί να είναι στην αυλή και να παίζουν. Είναι εκτός προγράμματος και δεν βαθμολογείται. Δεν δημιουργεί, δηλαδή, άλλα προβλήματα στην εξέλιξη και στις σπουδές των μουσουλμανοπαίδων. Έρχεται, δηλαδή, αυτή η τροπολογία να ενισχύσει και να δώσει το δικαίωμα στους μουσουλμανοπαίδες να επιλέξουν και τα δημόσια σχολεία.

Ποιος είναι ο φόβος τώρα κάποιων που αρνούνται να στηρίξουν αυτήν την τροπολογία; Δεν αντιλαμβάνομαι το φόβο ούτε το θέμα, από τη στιγμή που μπορούν. Ένας φόβος υπάρχει, ότι θα γίνουν ίσως ελκυστικότερα τα ελληνικά σχολεία από τους μουσουλμανοπαίδες και θα προτιμούνται περισσότερο και ότι θα εντάσσονται καλύτερα τα παιδιά των μουσουλμάνων στην ελληνική κοινωνία, ότι θα ενσωματώνονται καλύτερα.

Αυτός προφανώς είναι ο φόβος, διότι, όσο και αν άκουσα, όσο και αν σκέφτηκα, όσο και αν έψαξα, δεν βρήκα άλλο λόγο που να δημιουργεί φόβο, από τη στιγμή που το δικαίωμα είναι ξεκάθαρο, με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων και είναι δικαίωμα επιλογής. Δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα.

Κοιτάξτε, ο σεβασμός της ελληνικής πολιτείας στα θρησκευτικά δικαιώματα, στη θρησκευτική ταυτότητα και στα χαρακτηριστικά της μουσουλμανικής μειονότητας είναι και δεδομένος και αυτονόητος. Τι αρνούνται όσοι δεν θέλουν να στηρίξουν αυτήν την τροπολογία; Αρνούνται το δικαίωμα των πολιτών αυτών στην επιλογή, το δικαίωμά τους να αποφασίσουν μόνοι τους. Διότι, αν δεν υπάρχει αυτή η επιλογή, η άλλη επιλογή είναι γνωστό ποια είναι. Είναι ο μονόδρομος, η επιλογή των εκβιασμών και των παρεμβάσεων από κέντρα έξω από τη χώρα.

Τι ακούμε τις δύο αυτές μέρες; Εκβιασμούς, απειλές, πιέσεις για να μην ψηφιστεί η τροπολογία, παρεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας και στα εσωτερικά των κομμάτων από εξωγενείς παράγοντες, για να μην περάσει αυτή η τροπολογία. Είναι ακατανόητος ο φόβος και ακατανόητη η στάση κάποιων κομμάτων, τα οποία, πριν καταθέσουμε την τροπολογία, δήλωναν ότι θα τη στηρίξουν. Δεν μπορώ να καταλάβω πού, σε ποιες πιέσεις υπέκυψαν. Δεν θέλω να δεχτώ ότι για μικροπολιτικές σκοπιμότητες για μία ακόμη φορά δεν στηρίζουμε αυτήν την τροπολογία. Αν γίνει αυτό, θα αποτελεί βέβαια ντροπή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι είναι κατανοητό και πρέπει να γίνει γνωστό προς κάθε κατεύθυνση ότι η Βουλή των Ελλήνων δεν πιέζεται, δεν απειλείται και δεν εκβιάζεται. Αποφασίζει και λειτουργεί πάντα με βάση τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών -όπως είναι και οι μουσουλμάνοι της Θράκης- και βεβαίως με σεβασμό απέναντι στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και στα ανθρώπινα και θρησκευτικά δικαιώματα του κάθε πολίτη και, εν προκειμένω, της μουσουλμανικής μειονότητας.

Καλώ, λοιπόν, και αυτήν την ύστατη στιγμή όσους αρνούνται να στηρίξουν αυτήν την παρέμβαση, αυτήν την τροπολογία, να το σκεφτούν καλά και να αναθεωρήσουν τη στάση τους.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.

Βεβαίως, επειδή ειπώθηκαν αρκετά από τον αγαπητό συνάδελφο κ. Χατζή Οσμάν, θέλω να πω ότι λέχθηκαν αρκετές ανακρίβειες. Το θέμα του μουφτή είναι λυμένο για την ελληνική πολιτεία. Βεβαίως ο μουφτής επιλέγεται με βάση και τη Συνθήκη της Λωζάνης και των ελληνικών νόμων. Δεν θα αναδείξουμε και δεν θα δημιουργήσουμε θέματα που δεν υπάρχουν, για να ικανοποιήσουμε κάποια κέντρα.

Στεκόμαστε, λοιπόν, αμετακίνητοι στη στάση μας και στηρίζουμε αυτήν την πρωτοβουλία. Ζητώ για μία ακόμα φορά και από τα άλλα κόμματα να πράξουν το ίδιο.

Σας ευχαριστώ.