Το 2019 δεν είναι απλώς έτος εκλογών. Είναι η πιο κρίσιμη χρονιά των τελευταίων δεκαετιών. Όλοι εμείς, ως πολίτες, θα κληθούμε να απαντήσουμε  κάτι περισσότερο από το Τσίπρας ή Μητσοτάκης αλλά και από τα οικονομικά θέματα. Θα κληθούμε να επιλέξουμε τι Ελλάδα θέλουμε για τους εαυτούς μας και για τα παιδιά μας.

Θέλουμε αυτούς που χωρίς ντροπή κάνουν το «όχι» «ναι» ή εκείνους που πολιτεύονται με συνέπεια;

Θέλουμε αυτούς που το 2015 φόρτωσαν στον ελληνικό λαό 3 χρόνια ακόμη σκληρής λιτότητας ή εκείνους που το 2014 κατάφεραν να αλλάξουν το οικονομικό κλίμα στη Ελλάδα;

Θέλουμε αυτούς που… «σώζουν» τις συντάξεις αφού τις περιέκοψαν 21 φορές ή θέλουμε εκείνους που έδωσαν μάχη απέναντι στους δανειστές για να τις κρατήσουν σε αξιοπρεπές επίπεδο;

Θέλουμε αυτούς που έχουν στήσει βιομηχανία ολιγόμηνων προσλήψεων εργασιακής δουλείας και εξάρτησης από την πολιτική εξουσία ή εκείνους που επιλέγουν τη δημιουργία νέων θέσεων σταθερής εργασίας;

Θέλουμε αυτούς που πανηγυρίζουν για την πολιτική των συσσιτίων και των επιδομάτων που τα βαφτίζουν «κοινωνικό μέρισμα», «ΚΕΑ», «στεγαστικό επίδομα» κ.ά. ή εκείνους που επιζητούν πρόοδο ευημερία και αξιοπρέπεια  των πολιτών;

Θέλουμε αυτούς που επιχείρησαν να… απολύσουν 10.000 κληρικούς για να προσλάβουν 10.000 ημετέρους ή θέλουμε εκείνους που σέβονται την Εκκλησία ως παράγοντα σταθερότητας της κοινωνικής συνοχής;

Θέλουμε αυτούς που υπερφορολογούν τους πολίτες την ώρα που το κράτος χρωστά στην ιδιωτική οικονομία ιλιγγιώδη και πρωτόγνωρα ποσά ή εκείνους που θέλουν συνεπές και αξιόπιστο κράτος, υγιή και δυνατή ιδιωτική οικονομία;

Θέλουμε αυτούς που αρνούνται το δικαίωμα ψήφου στους Απόδημους ή εκείνους που θέτουν ως πρώτη προτεραιότητα την απόδοσή του  στους Έλληνες  όλου του κόσμου;

Θέλουμε τους Πολάκηδες, να βρίζουν κάθε μέρα όποιους έχουν αντίθετη άποψη; Αυτούς που αφαιρούν από τα βιβλία ιστορίας τη γενοκτονία των Ποντίων και τον Μακεδονικό Αγώνα; Αυτούς που βολεύουν φίλους, συγγενείς και συμμαθητές; Αυτούς που επιλέγουν συνειδητά να μας κυβερνά η μετριότητα; Τους δηλωμένους εχθρούς της αριστείας;

Θέλουμε τον πρωθυπουργό που έγινε διεθνές συνώνυμο της κωλοτούμπας; Που εγκαινίασε το σταθμό του μετρό χωρίς… μετρό; Τον λαϊκιστή του μπαλκονιού που θα… έσκιζε τα μνημόνια; Τον οραματιστή που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ μόνο με ένα νόμο; Τον πρωθυπουργό της απάτης και της αυταπάτης; Τον θαυμαστή του Τσάβες και του Μαδούρο;

Θέλουμε αυτούς που χάρισαν στις Πρέσπες τη Μακεδονία στο σκοπιανό αλυτρωτισμό ή αυτούς που δεν απαρνήθηκαν και δεν θα απαρνηθούν ποτέ την ελληνικότητα της Μακεδονίας;

Τι Ελλάδα θέλουμε επιτέλους; Ελλάδα  της φτώχειας και της στέρησης των ατομικών δικαιωμάτων ή Ελλάδα Ευρώπη της προόδου και της δημοκρατίας;