Ο Αν. Τομεάρχης Εξωτερικών ΝΔ, για θέματα Απόδημου Ελληνισμού, Βουλευτής Σάββας Αναστασιάδης, ομιλητής στην εκδήλωση ” για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και την πολιτική γειτονίας” που πραγματοποιήθηκε στις 26.06.2018 στην αίθουσα «Κωνσταντίνος Μητσοτάκης» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου!

Ο κ. Αναστασιάδης, λόγω της μακράς εμπειρίας του σε θέματα απόδημου ελληνισμού, επικεντρώθηκε στη σημασία του Οικουμενικού Ελληνισμού και στην ανάγκη θεσμικής και ουσιαστικής προσέγγισης της Ομογένειας από την Ελληνική πολιτεία, αναφέρθηκε στην πρόταση που είχε καταθέσει στο τελευταίο συνέδριο της Ν.Δ, για τη δημιουργία Υπουργείου Απόδημου Ελληνισμού, ενώ τόνισε και για την αναγκαιότητα άμεσης συμμετοχής των ομογενών στις εθνικές εκλογές. Ακολουθεί η ομιλία:«Η Ελλάδα γίνεται δευτερεύουσα υπόθεση, όταν συλλογίζεται κανείς τον Ελληνισμό».

Η τρομερή αυτή φράση φίλες και φίλοι του νομπελίστα ποιητή μας και κοσμογυρισμένου διπλωμάτη Γιώργου Σεφέρη συνοψίζει με τον πιο λιτό, δωρικό και συνάμα εύγλωττο τρόπο την δεινότητα και τη δύναμη του Ελληνισμού της Διασποράς. Διότι αν η λέξη «Ελλάδα» υπαινίσσεται τις εθνικές μας αξίες, η λέξη «Ελληνισμός» είναι αυτή που τις καθιστά πανανθρώπινες και θεμελιώδεις αξίες του δυτικού πολιτισμού. 

Αν η λέξη «Ελλάδα» υποκρύπτει την δημιουργική μας εσωστρέφεια, η λέξη «Ελληνισμός» απεικονίζει την κοσμοπολίτικη διάσταση του γένους μας.

Tην ικανότητα των Ελλήνων να προσαρμόζονται σε ξένα περιβάλλοντα, να ορθώνονται και να μεγαλουργούν.

Να πρεσβεύουν τελικά με τον καλύτερο τρόπο την πατρίδα μας. 

Και πάντοτε, εμάς που ερχόμαστε από τον τόπο όπου «τρέμουν οι φλογίτσες πάνω απ’ τα χωριά», όπως λέει και ο στίχος του Διονύση Σαββόπουλου, οι συναντήσεις μας με εσάς μάς προσφέρουν συγκινήσεις μοναδικές. 

Ξέρετε γιατί;

Γιατί η αύρα σας πάντοτε είναι μια σύνθεση αγάπης, ενδιαφέροντος και νόστου για τη μητέρα πατρίδα.

Όσο καλά κι αν περνάτε εδώ, η ψυχή σας είναι στην Ελλάδα, στα χωριά σας, στις οικογένειες και στους φίλους σας. 

Δεν είμαι βέβαιος ότι νοιώθουν ανάλογα συναισθήματα οι ξενιτεμένοι άλλων πατρίδων.

Αν μη τι άλλο σε τέτοιο βαθμό και σε τέτοια ένταση. 

Γι’ αυτό, φίλες και φίλοι, νοιώθω ευγνωμοσύνη προς την αγαπητή μου φίλη Ελίζα Βόζεμπεργκ που είχε την ευγένεια να με προσκαλέσει σήμερα να μιλήσω εδώ ενώπιών σας, με την ιδιότητα του αναπληρωτή Τομεάρχη Εξωτερικών, υπευθύνου για θέματα απόδημου Ελληνισμού.

Κυρίως, με την εμπειρία της επαφής μου με τον ελληνισμό της διασποράς, με τις αγωνίες του και με τα προβλήματα που τον απασχολούν. 

Και πρέπει να πω ότι δεν είναι αποκομμένο από όσα είπα παραπάνω, το γεγονός ότι ο ξεσηκωμός των Ελλήνων απέναντι στην πλαστογραφία των Σκοπιανών και στην εμμονή των εν Ελλάδι σημερινών κυβερνώντων, πήρε σάρκα και οστά χάρη στην εμπλοκή των ομογενειακών μας οργανώσεων και οδήγησε στα δύο μεγαλειώδη και ιστορικά συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας!

Φίλες και φίλοι. 

Αγαπητοί Συμπατριώτες,

Είμαι αρκετά χρόνια μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου και θα έλεγα ότι το να μιλήσει κανείς για τη σημασία που έχει ο 

Οικουμενικός Ελληνισμός για τη μητέρα Ελλάδα είναι κοινοτοπία. 

Γιατί είναι δεδομένο ότι οι Έλληνες σε κάθε γωνιά της υφηλίου, όπου κι αν βρέθηκαν, κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους.

Και μάλιστα με έναν τρόπο τελείως διαφορετικό από αυτόν που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα.

Χωρίς αυθαιρεσίες ακολουθώντας τους κανόνες του κράτους στην αγκαλιά του οποίου βρέθηκαν, σεβόμενοι πλήρως τη φιλοξενία και ό,τι αυτό τους παρείχε.

Κατάφεραν να αναπτύξουν κοινότητες, να κερδίσουν το σεβασμό των τοπικών και εθνικών κοινωνιών και, τελικά, να κρατούν στην ψυχή τους αναμμένη τη φλόγα της αγάπης για την Πατρίδα. 

Στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Αφρική και στην Ασία, στην Κεντρική και νότια Αμερική. Έλληνες παντού. 

Σε 140 περίπου χώρες του κόσμου απλώνεται μία άλλη Ελλάδα! 

Έλληνες που διαπρέπουν και έχουν κατακτήσει επίζηλες θέσεις στην ιεραρχία της οικονομικής, της επιστημονικής και της πολιτικής ζωής του τόπου όπου διαμένουν.

Έλληνες επιστήμονες που διακρίνονται στο πεδίο της έρευνας. 

Οι Έλληνες της Χιμάρας, της Κωνσταντινούπολης, της Βόρειας Κύπρου που δίνουν ακόμη, εν έτει 2018, τον μεγάλο αγώνα για να απολαύσουν τα αυτονόητα για μια δημοκρατία.

Τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι Έλληνες της Μαριούπολης και των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που αγωνίζονται να διατηρήσουν την Ελληνικότητά τους.

Πριν λίγο καιρό, με την ευκαιρία της επετείου της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, είχα την ευκαιρία να διοργανώσω στη Θεσσαλονίκη μια εκδήλωση προς τιμήν του Θεόδωρου Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλου.

Του πρώτου Ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτη, από της πλέον σημαντικές και πολύτιμες εν ζωή προσωπικότητες για την ανθρωπότητα.

Παρόλο που είναι βγαλμένος από ένα κράτος που βίωσε πολλές δυσκολίες, όπως η Σοβιετική Ένωση, ο άνθρωπος που κουβαλά μαζί του στα ταξίδια του στο σύμπαν την ελληνική σημαία, πέτυχε ως Έλληνας αυτό που περιέγραψα πιο πάνω.

Πέτυχε να διακριθεί και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό. Και να τιμήσει την πατρίδα μας. 

Φίλες και φίλοι, 

Εδώ και πολλά χρόνια σε πολιτικό επίπεδο, γίνεται λόγος για τη σημασία της εκτός των εθνικών συνόρων Ελλάδας. 

Για τη Μητέρα Πατρίδα που οφείλει να αγκαλιάζει την ελληνική διασπορά.

Από την άλλη, για την Ομογένεια που οφείλει να βοηθά στα δύσκολα τη μητέρα πατρίδα. 

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος φρόντισε να θεσμοθετήσει όργανα τα οποία συμβάλλουν στην ενίσχυση των δεσμών με την ομογένεια (όπως το ΣΑΕ, η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς στη Βουλή), απουσιάζει η συγκροτημένη πολιτική για την αξιοποίησή της. 

Κορυφαίο ζήτημα που παραμένει σε εκκρεμότητα είναι το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει αποδοθεί στους ανά τον κόσμο Έλληνες η δυνατότητα ψήφου από τον τόπο διαμονής τους. 

Δικαίωμα που διαθέτουν εκατομμύρια πολίτες παγκοσμίως. 

Ελλάδα και Ιρλανδία αποτελούν την εξαίρεση στο χώρο της Ευρωπαικής Ένωσης.

Πρέπει να θυμίζουμε και να θυμόμαστε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που πίστευε, πιστεύει και σταθερά προωθεί τα ζητήματα της Ομογένειας και, βέβαια, την αναγκαιότητα άμεσης συμμετοχής των ομογενών στις εθνικές εκλογές.

Ως κυβέρνηση το 2008 εισηγήθηκε την Ψήφο των Αποδήμων, αλλά λόγω της αυξημένης πλειοψηφίας που απαιτείτο, δεν έγινε νόμος γιατί η τότε αντιπολίτευση το καταψήφισε. 

Το Μάιο του 2016, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έφερε στη Βουλή σχέδιο νόμου προς ψήφιση με το οποίο να δίνεται δικαίωμα ψήφου στις βουλευτικές εκλογές για τους Έλληνες πολίτες που κατοικούν στο εξωτερικό.

Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δεν το προχώρησε.

Βρίσκεται δε ακόμη σε εκκρεμότητα αίτημα της Ν.Δ. για προημερησίας συζήτηση για το θέμα.

Η ίδια ψήφος των Ελλήνων ψηφοφόρων που ζουν στο εξωτερικό είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη με βάση, το άρθρο 51 του Ελληνικού Συντάγματος και εκκρεμεί ο προβλεπόμενος νόμος που θα καθορίζει τη διαδικασία.

Η προβλεπόμενη, όμως, από το σύνταγμα πλειοψηφία των δύο τρίτων και η άρνηση των κενροαριστερών κομμάτων την καθιστά ακόμη ανεφάρμοστη.

Κλείνοντας την αναφορά μου στο θέμα αυτό, θέλω να πω μόνο ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε πως μια τέτοια απόφαση θα αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό.

Εμείς δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τις επόμενες εκλογές, αλλά τις επόμενες γενιές.

Αυτό είναι το χρέος μας προς τα παιδιά μας και την Πατρίδα 

Γιατί η πραγματική συμμετοχή των ομογενών στις πολιτικές εξελίξεις της κοινής μας πατρίδας, θα αποκαταστήσει τις σχέσεις εμπιστοσύνης της Ελλάδας που αγωνίζεται, με την Ελλάδα που προοδεύει, με την Ελλάδα που διακρίνεται. 

Και θα είναι η βάση για την άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής στα θέματα του Οικουμενικού Ελληνισμού, με άξονα τον Οικουμενικό Ελληνισμό. 

Φίλες και φίλοι, 

Υπηρετώντας τον Απόδημο Ελληνισμό, από διάφορες θέσεις, πρέπει να πω ότι τα θέματα που απασχολούν την ομογένεια είναι πλήρως καταγεγραμμένα. 

Και ότι η συγκυρία της μεγάλης οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης την οποία βιώνει η πατρίδα μας, καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την οριστική θεσμική και ουσιαστική προσέγγιση της Ομογένειας από την ελληνική πολιτεία. 

Καθιστά επιβεβλημένη την χάραξη συγκεκριμένης πολιτικής στο θέμα αυτό.

Μέσα από τα θεσμικά «εργαλεία» που έχουμε ήδη δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια τα οποία πρέπει να αναδιαρθρωθούν.

Να συνταχθούν κάτω από ένα νεοϊδρυόμενο Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού.

Πρόταση που έχω καταθέσει στο τελευταίο συνέδριο της Ν.Δ.

Να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι, λαμβάνοντας υπόψη τις σύγχρονες εξελίξεις και τη νέα μετανάστευση, αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης που εδώ και χρόνια μαστίζει την πατρίδα μας.

Γιατί πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ψήφος των ομογενών δεν είναι η μόνη εκκρεμότητα. 

Η Ελληνική Διασπορά σε πολλές περιπτώσεις αισθάνεται εγκαταλελειμμένη από την Αθήνα.

Αυτό το αρνητικό συναίσθημα πρέπει να αρθεί.

Το παράδειγμα της έλλειψης δασκάλων στα περισσότερα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού, θέμα για το οποίο έχω επανειλημμένα παρέμβει, είναι χαρακτηριστικό

Όπως το θέμα της αποδυνάμωσης των παραρτημάτων του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού ανά τον κόσμο. 

Ή το θέμα της μείωσης των ελληνικών εδρών στα ξένα πανεπιστήμια. 

Των προβλημάτων με την Ελληνική διοίκηση και τις προξενικές αρχές,

Αλλά και το θέμα της Χιμάρας, κυρίες και κύριοι. 

Δυστυχώς, οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου βλέπουν την κυβέρνηση του «προοδευτικού» Έντι Ράμα να κατεδαφίζει τα σπίτια τους και να υφαρπάζει τις περιουσίες τους. 

Πρέπει να πάψουμε να δεχόμαστε τα πάντα παθητικά.

Οφείλουμε σήμερα ως αντιπολίτευση και αύριο ως κυβέρνηση να επιδιώκουμε την τήρηση των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του όπου γης Ελληνισμού. 

Αυτό χρειάζεται ο Έλληνας της Χιμάρας, να νοιώθει ένα χέρι προστασίας με βάση το διεθνές δίκαιο, να νοιώθει την αγκαλιά της μητέρας Ελλάδας. 

Να νοιώθει ότι δεν είναι μόνος να παλεύει για τις αδιαμφισβήτητες προαιώνιες ελληνικές του ρίζες και εστίες.

Και πρέπει να πω ότι με τρομάζει η αναφορά που έκανε τις προηγούμενες μέρες με περισσή αλαζονεία και ελαφρότητα, ο υπουργός των Εξωτερικών κ. Κοτζιάς, ότι μέχρι να φύγει διακοπές αυτό το καλοκαίρι θα κλείσει και το «αλβανικό»!

Εύχομαι μόνο να μην εννοεί ότι θα το κλείσει όπως το Σκοπιανό…

Αλλά και κάτι ακόμη: πραγματικά με ξένισε η έκφραση «αλβανικό». 

Από πότε έχουμε τέτοιο ζήτημα;

Και τι εννοεί τέλος πάντων;

Εννοεί τις διεκδικήσεις των Αλβανών σε βάρος της πατρίδας μας;

Ή την τήρηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τους Βορειοηπειρώτες ομογενείς μας;

Θα πάει να δώσει χείρα βοηθείας και στον κ. Ράμα;

Ή θα στηρίξει σκληρά τους Έλληνες της Χιμάρας που ζουν έναν εφιάλτη;

Κι επειδή σ’ αυτή τη χώρα όποιος μιλά γι’ αυτά τα θέματα χαρακτηρίζεται με περίσσιο λαϊκισμό ως εθνικιστής, τονίζω ότι δεν μιλάμε για αλυτρωτισμό.

Ποτέ δεν μιλήσαμε για αλυτρωτισμό. 

Η Ελλάδα δεν ζήτησε ποτέ αλλαγή συνόρων παρά μόνο την τήρηση του Διεθνούς δικαίου και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Καθαρά πράγματα. 

Αλλά είναι και το θέμα της Ρωμηοσύνης της Πόλης, της Κύπρου και των Ελλήνων των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Πρέπει να σταματήσει η ελληνική διπλωματία να απέχει από την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής ομογένειας, όπου αυτή αντιμετωπίζει προβλήματα. Δεν διεκδικούμε εδάφη.

Μένουμε στα όνειρα και στους θρύλους των αλησμόνητων πατρίδων.

Παραδομένοι στο έλεος της Ιστορίας. 

Όμως είναι καιρός να μιλούμε πια ανοιχτά για τα θέματα αυτά.

Χωρίς ενοχές. Χωρίς ταμπέλες. Χωρίς συμπλέγματα. 

Δεν μπορεί άλλο με τη στάση μας να αφήνουμε ανυπεράσπιστους τους ομογενείς μας.

Να εκχωρούμε στους επί δεκαετίες συνειδητούς εθνομηδενιστές να παίζουν το παιχνίδι της πατριδοκαπηλείας. 

Αυτοί που ανέκαθεν αρνούνταν να ξεστομίσουν τη λέξη πατρίδα, σήμερα κάνουν επικοινωνιακή πολιτική θέτοντας σε μας χωρίς ντροπή το ερώτημα «πατριώτες ή πατριδοκάπηλοι»

Φίλες και φίλοι, Πιστεύω ότι η επόμενη μέρα με τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση θα είναι διαφορετική για την ομογένεια. 

Το χρωστάμε σε όλους τους Έλληνες που που ξενιτεύτηκαν.

Το απαιτούν όλοι οι Έλληνες της Διασποράς που ακόμη δακρύζουν για τα χωριά και για τις πόλεις τους.

Για την πατρίδα που αφήσανε πίσω. 

Το υποδεικνύει ο νέος πατριωτισμός τον οποίο αναζητά η μεγάλη παράταξή μας και η χώρα.

Μια νέα διάσταση η οποία ωστόσο δεν μπορεί παρά να βασίζεται στην άδολη και καθαρή αγάπη για την πατρίδα.

Το δείχνει η ανάγκη για την δημιουργία εθνικού οράματος για την ανασυγκρότηση της κοινωνίας και του κράτους. 

Το οποίο δεν μπορεί παρά να στηρίζεται και στις δυνάμεις του Απόδημου Ελληνισμού.

Όπως ιστορικά συνέβη και πριν 200 χρόνια όταν η ελληνική επανάσταση κόντρα στον οθωμανισμό της εποχής ξεκίνησε από τους Έλληνες της Οδησσού.

Θα εμπνεύσουμε το σύνολο του Ελληνισμού.

Θα προκαλέσουμε ένα οικουμενικό συναγερμό για να πετύχουμε το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός.

Θα δώσουμε στον κάθε Έλληνα το δικαίωμα και την ευκαιρία να βάλει την δική του δύναμη, την δική του προσπάθεια, να γράψει τη δική του ιστορία για τον μέλλον του Ελληνισμού.

Το οφείλουμε, φίλες και φίλοι, στις επερχόμενες γενιές, εντός κι εκτός συνόρων.

Για να μπορούν να νοιώθουν ότι η Ελλάδα δεν είναι μια μικρή ανάξια χώρα σε μια γωνιά της γης. Αλλά μια μεγάλη αξιακή αγκαλιά σε κάθε τόπο του πλανήτη.  Μία υπολογίσιμη δύναμη

Σας ευχαριστώ.

VIDEO