Από την πρώτη μέρα που μπήκα στην πολιτική ασχολούμαι με την ομογένεια και τον ελληνισμό της Διασποράς. Είμαι κοντά τους όχι μόνο μέσα από τα πόστα στα οποία εργάστηκα, αλλά και με τη φυσική μου παρουσία, με επισκέψεις στο εξωτερικό.
Ζω εδώ και 20 χρόνια την αγάπη τους για την Ελλάδα, ένα συναίσθημα μοναδικό που ο Όμηρος το συνόψισε στη λέξη «νόστος», μια λέξη που περικλείει άπειρες ανθρώπινες ιστορίες ξενιτεμού και πόθου για επιστροφή στην μία και μεγάλη πατρίδα, στην Ελλάδα.
Ζω 20 χρόνια τον αγώνα τους για επιβίωση και για καταξίωση στις κοινωνίες που τους οδήγησε η ζωή, ζω την επιτυχία τους να εκπροσωπούν την πατρίδα μας επάξια, από την πιο χαμηλή έως την πιο υψηλή θέση στην κοινωνική ιεραρχία.
Ζω 20 χρόνια το συγκινητικό έως συγκλονιστικό τους ενδιαφέρον για την Ελλάδα, από τις γεωπολιτικές εξελίξεις και την εθνική μας ασφάλεια, έως το χωριό τους, το σόι τους, τους φίλους τους.
Τα τελευταία χρόνια ζω και την απογοήτευση των παιδιών του λεγόμενου brain drain (της μετανάστευσης των νέων επιστημόνων) και, γενικά, των νέων ανθρώπων που βρήκαν εργασιακό καταφύγιο, καταφύγιο πραγματικής ελπίδας, σε χώρες της Ευρώπης και του κόσμου.
Είναι ντροπή για την ελληνική πολιτεία να μην τους δίνει το αυτονόητο δικαίωμα να ψηφίζουν στον τόπο κατοικίας τους και να τους το στερεί κατ’ ουσίαν, υποχρεώνοντάς τους να πληρώνουν σημαντικά έξοδα για να επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής τους ώστε να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Αδιανόητο.
Σημειώστε ότι πριν λίγες εβδομάδες 3 εκατ. Κοσοβάροι ψήφισαν με επιστολική ψήφο στις εθνικές εκλογές του Κοσσυφοπεδίου! Άπαντες, λοιπόν, πλην Λακεδαιμονίων. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η ΝΔ το 2007 είχε καταθέσει νομοσχέδιο για να δίνεται το δικαίωμα στους Έλληνες του εξωτερικού να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικία τους, αλλά τότε η αξιωματική αντιπολίτευση και τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης δεν στήριξαν την πρόταση.
Το 2016, ως αξιωματική αντιπολίτευση με Πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καταθέσαμε πρόταση νόμου για την ψήφο των Ελλήνων του Εξωτερικού η οποία δεν ήρθε για συζήτηση!
Το 2018 ξανακαταθέσαμε την πρόταση αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση Τσίπρα δεν την έφερε ποτέ για συζήτηση.
Ως άνθρωπος και πολιτικός που βρίσκομαι διαρκώς κοντά στους Έλληνες Αποδήμους, ελπίζω μέχρι το τέλος του χρόνου η νέα προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτή τη φορά ως πρωθυπουργού, να έχει αποτέλεσμα και το θέμα να λυθεί, δηλαδή να έχει γίνει νόμος του κράτους, με τη μεγαλύτερη δυνατή κοινοβουλευτική συναίνεση. Και είναι αναγκαία αυτή η ευρεία συναίνεση ως μία ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς των Αποδήμων στην διαχρονική υπόθεση του ελληνισμού.
Βασική προϋπόθεση για την κυβέρνηση της ΝΔ και σημείο τριβής με την αξιωματική αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα, η παραδοχή της συνταγματικής αρχής της ισότητας της ψήφου, που σημαίνει ότι η ψήφος των Ελλήνων που διαμένουν στο εξωτερικό θα έχει την ίδια δύναμη με την ψήφο των Ελλήνων που διαμένουν εντός συνόρων. Να προσμετράται, δηλαδή, στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα και να εκλέγει πρωθυπουργό, δίχως διαχωρισμούς σε πολίτες α’ και β’ κατηγορίας, σε αντίθεση με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να εκλέγουν μόνο έναν αριθμό βουλευτών χωρίς να επηρεάζουν την εκλογή της κυβέρνησης. Αυτή η πρόταση, την οποία επανέλαβε ο κ. Τσίπρας στην πρόσφατη συνάντησή του με τον κ. Μητσοτάκη, είναι προφανώς διχαστική και υποτιμητική για τους Έλληνες της Διασποράς, όπως επίσης και αντισυνταγματική.
Μόνο με ισότιμη αντιμετώπιση η μητέρα Ελλάδα θα μπορέσει επιτέλους να φέρει κοντά της τους απανταχού Έλληνες –όχι με κόλπα πολιτικάντικα και σκοπιμότητες κομματικές. Και, όπως πιστεύω και έχω τονίσει πολλές φορές, η αγαστή συνεργασία με τους ανθρώπους που αποτελούν μια υπερήφανη Ελλάδα έξω από την Ελλάδα, είναι μια παράμετρος που μπορεί να μας οδηγήσει στην πραγματική έξοδο από την πολύπλευρή κρίση. Γιατί είναι άνθρωποι που αγαπούν την πατρίδα, κομίζουν μια άλλη ξεχωριστή διεθνή ματιά και εμπειρία, γιατί αποτελούν ένα ισχυρό χέρι για να κρατά ψηλά την Ελλάδα στη διεθνή πολιτική και διπλωματική σκηνή.