ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Συζητάμε σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που αφορά τον τρόπο της οργάνωσης και της λειτουργίας του κράτους, της Δημόσιας Διοίκησης, της Κυβέρνησης με έμφαση στην εισαγωγή νέων κανόνων λειτουργίας με στόχο την απλοποίηση των διαδικασιών, την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη αλλά και τη διαφάνεια.
Όλες οι ιστορικές καταγραφές που έχουν γίνει, όλες οι έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και διαχρονικά, καταλήγουν σε μια κοινή παραδοχή, ότι ο πολίτης στεκόταν και στέκεται απέναντι στο κράτος με δυσπιστία και επιφυλακτικότητα. Δεν το εμπιστεύεται. Δεν υπάρχει –νομίζω- κανείς πολίτης και μέσα σε αυτή την Αίθουσα, κανείς συνάδελφος που στο σχετικό ερώτημα δεν θα απαντήσει ότι δεν είναι ικανοποιημένος, ότι δεν είναι ευχαριστημένος από τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα το κράτος, η Δημόσια Διοίκηση και η διακυβέρνηση της χώρας.
Αυτό αποτελεί μια διαχρονική διαπίστωση και βεβαίως αυτή τη διαπίστωση νομίζω ότι δεν την αμφισβητεί κανείς. Και δεν αφορά φυσικά ή μόνο φυσικά το ανθρώπινο προσωπικό ή το ανθρώπινο δυναμικό, αλλά αφορά κυρίως τις δομές, τις διαδικασίες και τις πολιτικές που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα. Παρότι, κύριε Υπουργέ, συνηθίζεται να ονομάζουμε όλη αυτή τη δυσλειτουργία του κράτους ως γραφειοκρατία, πιστεύω ότι έχουμε μπροστά μας ένα πολύ πιο σύνθετο θέμα και πολύ πιο σύνθετο πρόβλημα.
Κατ’ αρχάς, υπάρχει θέμα και πρόβλημα με την πολυνομία, με τις αλλεπάλληλες τροπολογίες, με τις πολλές υπουργικές αποφάσεις, με τα πολλά Προεδρικά Διατάγματα που προκαλούν σύγχυση και ασάφεια κατά την εφαρμογή τους. Υπάρχουν νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί, αλλά δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ, διότι δεν έχουν εκδοθεί τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα και οι υπουργικές αποφάσεις για την εφαρμογή τους.
Η μεταφορά ουσιαστικών αρμοδιοτήτων από τη Δημόσια Διοίκηση, από τη δημοσιοϋπαλληλία στο πολιτικό προσωπικό, στους μετακλητούς, στους πολιτικούς προϊσταμένους ή στους συμβούλους δημιούργησε ένα χάσμα ανάμεσα στο πολιτικό και διοικητικό προσωπικό. Θύμα όλων αυτών που ανέφερα παραπάνω ήταν ο πολίτης και κυρίως τα λαϊκά στρώματα.

Μέσα, λοιπόν, σε αυτό το περιβάλλον, αναδείχθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια η ανάγκη μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης κι αυτό αποτέλεσε -κι αποτελούσε, αν θέλετε- προγραμματική θέση όλων των κομμάτων, κατά τις προεκλογικές περιόδους.
Οι όποιες προσπάθειες έγιναν, δεν είχαν το ανάλογο αποτέλεσμα, διότι είτε οι κυβερνήσεις δεν τολμούσαν είτε δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τα στενά κομματικά και ιδεολογικά τους όρια. Ποιο είναι, λοιπόν, το ζητούμενο σήμερα; Το αυτονόητο. Γιατί σήμερα το αυτονόητο συζητάμε. Τι συζητάμε; Οι πολίτες να έχουν καλύτερη εξυπηρέτηση, να εξυπηρετούνται ταχύτερα, να εξυπηρετούνται δικαιότερα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Το κράτος να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις και ανάγκες. Αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Να συστηματοποιηθούν οι λειτουργίες του κράτους. Αυτό, λοιπόν, είναι το ένα θέμα.
Δεύτερο θέμα, να δημιουργηθούν διαδικασίες στοχοθέτησης, ελέγχου, αποδοτικότητας της Κυβέρνησης με μετρήσιμα αποτελέσματα. Να δώσουμε τη δυνατότητα στους δημοσίους υπαλλήλους να ασκήσουν τα καθήκοντά τους, όπως αυτά απορρέουν από το Σύνταγμα. Να εμπιστευθούμε τους δημοσίους υπαλλήλους και πιστεύω ότι με αυτό δεν διαφωνεί κανείς.
Η θεσμοθέτηση του Υπηρεσιακού Ειδικού Γενικού Γραμματέα και η μεταφορά αρμοδιοτήτων και στον Γενικό Διευθυντή μιας υπηρεσίας, εκτιμώ, κύριε Υπουργέ ότι είναι μεγάλη τομή, πολύ σημαντική πρωτοβουλία και ότι θα δώσει τη δυνατότητα να κινητοποιηθεί ακόμα περισσότερο το Δημόσιο. Διότι κανείς, μα κανείς, όσες γνώσεις κι αν έχει δεν μπορεί να γνωρίζει καλύτερα το πρόβλημα, τη διαδικασία και τις λύσεις από τον υπάλληλο που ξεκινάει την καριέρα του σε μια υπηρεσία και ζει σ’ αυτήν την υπηρεσία, ζει την υπηρεσία.
Αυτά είναι θέματα τα οποία προσπαθεί να ρυθμίσει το σημερινό νομοσχέδιο. Δημιουργεί τις κατάλληλες δομές γιατί εμπιστεύεται τον δημόσιο υπάλληλο. Εδώ, όμως, κύριε Υπουργέ, χρειάζεται και κάτι άλλο όσον αφορά το Δημόσιο. Το Δημόσιο χρειάζεται να αποκτήσει εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας σε όλα τα Υπουργεία και σε όλες τις υπηρεσίες και επίσης, καθηκοντολόγιο, δηλαδή να γνωρίζει τις τι ποιεί καθείς, κάτι που δεν υπάρχει σήμερα, για να υπάρχει και ευθύνη, αν κάτι δεν προχωρήσει σωστά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια να αντιμετωπιστούν διαχρονικές παθογένειες της δημόσιας διοίκησης. Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση τολμούν. Εσείς υλοποιείτε με επιτυχία και σας αξίζουν συγχαρητήρια. Βασικό θέμα η αποδοτικότητα στο Δημόσιο και στην Κυβέρνηση. Δεν πιστεύω ότι διαφωνούμε σ’ αυτό.
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν είναι ένα σχέδιο κομματικής άλωσης του κράτους, όπως μας κατηγορείτε, κύριοι συνάδελφοι. Είναι μια μεγάλη προσπάθεια αλλαγής της φιλοσοφίας της διοίκησης. Δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της Κυβέρνησης πού θέλουμε να πάμε: να πάμε την Ελλάδα μπροστά, να κάνουμε την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, μια χώρα αναπτυγμένη που να εξυπηρετεί και να υπηρετεί καλύτερα τους πολίτες της.
Σας ευχαριστώ.