ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας.
Έχουμε την απαιτούμενη απαρτία και ξεκινάμε την συνεδρίασήμας, με ένα ιδιαίτερο θέμα σήμερα σε μια συνεδρίαση, όπου φιλοξενούμε Ελληνικούς Συλλόγους και Ρωμέικους Σύλλογος από την Εγγύς Ανατολή. Το θέμα της συνεδρίασης είναι «Ελληνική και Ρωμέικηπαρουσία στην Εγγύς Ανατολή».Στην Επιτροπή μας είναι καλεσμένοι και θα ενημερώσουν,ο HabibSaloume, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Δαμασκού, ο Παναγιώτης Ανδριώτης, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βηρυτού, ο Rafael Elias Issa, Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Λεβαντίνων και ο Καθηγητής Nagib Geahchan, Πρόεδρος της ΡωμέικηςΠολιτιστικής Κοινότητας από τη Βηρυτό.
Γνωρίζουμε καλά όλοι μας ότι στις αρχές του 20ού αιώνα, δηλαδή το 1922-1923, παρατηρείται μια μετακίνηση ελληνικών πληθυσμών που κατοικούσαν στη Μικρά Ασία, στη Σμύρνη, στο Τσεσμέ και στην Καππαδοκία προς τη Συρία και τον Λίβανο. Οι πληθυσμοί αυτοί, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή,αντί να μετακινηθούν προς την μητρόπολη Ελλάδα μετακινήθηκαν διωγμένοι προς τις χώρες αυτές. Βέβαια, η ελληνική παρουσία στην περιοχή ξεκινά από πολύ μακριά, από τους Ελληνιστικούς και Βυζαντινούς χρόνους ακόμη.
Εκτός από τους Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στις αρχές του εικοστού αιώνα στις περιοχές αυτές, οι πληθυσμοί αυτοί που προϋπήρχαν, οι γηγενείς ελληνικοί πληθυσμοί που προϋπήρχαν εκεί, έχουν οργανωθεί – κάποιοι από αυτούς – σε Ρωμέικες κοινότητες, σε Ελληνορθόδοξες κοινότητες. Είναι οι λεγόμενοι «ΡωμέιΡουμ», όπως τους λένε εκεί, που πιστεύουν ότι οι ρίζες τους είναι Ελληνικές, έχουν ελληνική συνείδηση, είναι Έλληνες Ορθόδοξοι και θέλουν να διατηρήσουν αυτή τη σχέση με τις ρίζες τους, δηλαδή με τις ρωμέικες ρίζες, όπωςλένε.
Αυτοί οι πληθυσμοί υπολογιζόταν γύρω στα 2 εκατομμύρια στις δύο χώρες.Σήμερα, μετά τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία και τα γεγονότα στον Λίβανο, κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πόσος πληθυσμός από αυτούς έχει μείνει εκεί, ούτε πόσοι Έλληνες έχουν μείνει στην περιοχή. Υπολογίζεται ανεπίσημα ότι στη Συρίαπαραμένουν γύρω στις 700.000 από αυτούς τους ελληνικούς πληθυσμούς και 600.000 στον Λίβανο.
Σήμερα, λοιπόν, φιλοξενούμε και θα ακούσουμε τους εκπροσώπους αυτών των πληθυσμών.Θα μας μιλήσουν για την παρουσία τους εκεί, θα μας μιλήσουν για τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, για τις συνθήκες που υπάρχουν εκεί και βεβαίως για τις δραστηριότητές τους και για την προσπάθειά τους, τη μεγάλη προσπάθεια που κάνουν, να διατηρήσουν τις σχέσεις και τις ρίζες με την ελληνική παράδοση.
Όσον αφορά τη διαδικασία, θα αναφέρω λίγα για τον κάθε Σύλλογο, θα δίνω το λόγο στον αντίστοιχο εκπρόσωπο του Συλλόγου, δηλαδή τέσσερις Συλλόγους και στο τέλος, θα τοποθετηθούν τα κόμματα και όσοι συνάδελφοι θέλουν ή όποιοι από τους προσκεκλημένους βρίσκονται διαδικτυακά θα μπορούν να πάρουν το λόγο και να πουν την άποψή τους, όπως ο καθηγητής Τάλεμπ στον οποίο θα δώσουμε τον λόγο στην συνέχεια.
Η Ελληνική Κοινότητα της Δαμασκού είναι μία. Πρέπει να πω το εξής. Πρέπει να πω για να είμαι και δίκαιος, ότι η συνεδρίαση αυτή προκλήθηκε μετά από αίτημα και αίτηση του συναδέλφου, του κ. Μανούσου Βολουδάκη και του κ. Παναγιώτη Σκουρολιάκου κι εγώ, βεβαίως, κίνησα τις διαδικασίες. Θεώρησα, ότι είναι πάρα πολύ σημαντική αυτή η συζήτηση, η σημερινή συνεδρίαση, κάναμε όλες τις διαδικασίες και, σήμερα, βρισκόμαστε εδώ και κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Δαμασκού ονομάζεται HabibSaloume. Η Ελληνική Κοινότητα της Δαμασκού ιδρύθηκε το 1917, πριν από 100 περίπου χρόνια και αριθμεί, περίπου, σήμερα 500 μέλη. Η παρουσία στη Συρία βέβαια των Ελλήνων μετρά, όπως είπα και προηγουμένως, χιλιάδες χρόνια πριν. Στην Συρία έχουν εγκατασταθεί πληθυσμοί μετά την Μικρασιατική Καταστροφή από τις περιοχές της Μικράς Ασίας κυνηγημένοι από τους Οθωμανούς και τους Νεότουρκους του Κεμάλ.
Για τις εκπαιδευτικές ανάγκες των Ελλήνων λειτούργησαν για δεκαετίες ελληνικά σχολεία τα οποία, λόγω και της μεγάλης αίγλης του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στη χώρα αυτή, προσέλκυσαν και χριστιανούς μαθητές, μη Έλληνες, που δεν ήταν Έλληνες, ντόπιους, αργόφωνες. Το Τμήμα της Ελληνικής Γλώσσας Δαμασκού είναι αναγνωρισμένο από το ελληνικό κράτος. Το έτος ίδρυσής του είναι το 1919, πάνω από 100 χρόνια περίπου και η έδρα του βρίσκεται στα γραφεία της Ελληνικής Κοινότητας της Δαμασκού. Σε αυτό λειτουργούν τμήματα μητρικής και τμήματα ελληνικής γλώσσας για αλλοδαπούς. Ωστόσο, οι Ελληνικές Κοινότητες της Δαμασκού, του Χαλεπίου και της Λαττάκειας, αγωνιούν αυτήν την περίοδο για την συνέχιση της ελληνικής εκπαίδευσης των παιδιών τους και για τη διατήρηση των ελληνικών παραδόσεων, καθώς τον τελευταίο χρόνο δεν λειτουργεί σε καμία εκπαιδευτική μονάδα, λόγω μη απόσπασης εκπαιδευτικού από την Ελλάδα εξαιτίας της εμπόλεμης κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή. Αυτό είναι ένα θέμα κι ένα πρόβλημα που κι εμείς πρέπει να το δούμε και να το εξετάσουμε.
Ο πρόσφατος εμφύλιος πόλεμος προκάλεσε μαζική φυγή μεγάλου μέρους των χριστιανικών πληθυσμών που εγκατέλειψε βιαίως την περιοχή αναζητώντας καταφύγιο σε άλλες χώρες. Γνωρίζετε πολύ καλά, ότι πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς πέρασαν από την χώρα μας, πολλούς τους έχουμε γνωρίσει, αφήνοντας βεβαίως τις πατροπαράδοτες εστίες τους. Η φυγή αυτή του πληθυσμού επηρέασε και την Ελληνική Κοινότητα. Είναι όμως σημαντικό να αναφέρουμε σήμερα, ότι φέτος, στις 28 Οκτωβρίου, στην Δαμασκό, γιορτάστηκε η επέτειος του ΟΧΙ, στην Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη της Δαμασκού, της συριακής πρωτεύουσας, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιωάννη, παρουσία εκπροσώπων της συριακής κυβέρνησης και βουλευτών.
Διαβάζω, ότι υπάρχει μία ομογενής βουλευτής στη Συρία. Επίσης, παρέστησαν και εκπρόσωποι των τοπικών αρχών. Είναι πολύ σημαντική αυτή η εορταστική εκδήλωση που έγινε και η παρουσία, που επιβεβαιώνει την ύπαρξη ελληνικού στοιχείου στην περιοχή.
Θα δώσω λοιπόν το λόγο, στον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας της Δαμασκού, τον κ. HabibSaloume, να μας μιλήσει για τον σύλλογο, για τους Έλληνες της Δαμασκού και της ευρύτερης περιοχής, να μας πει τις δραστηριότητές του, τους προβληματισμούς του και να μας καταθέσει και προτάσεις, ή ζητήματα, που θεωρεί, ότι μπορούμε εμείς να βοηθήσουμε.
ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε πολύ κ. Πρόεδρε.
Ο κ. HabidSalume γεννήθηκε το 1958 στη Δαμασκό. Είναιμέλος της ελληνικής κοινότητας, Πρόεδρος τώρα, μέλος από την ηλικία των 18 ετών, διετέλεσε ταμίας της κοινότητας από το 1993 ως το 2003 και πρόεδρος από το 2018 μέχρι σήμερα και έχει καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη. Είμαστε πατριώτες κύριε Πρόεδρε. Χαίρομαι πολύ.
Τώρα, θα δώσουμε στον νέο πρόεδρο της ελληνικής κοινότητας Βυρητού τον κ. Παναγιώτη Ανδριώτη. Η ελληνική κοινότητα της Βηρυτού ιδρύθηκε πριν από έναν αιώνα, το 1920. Είναιένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που δραστηριοποιείται με μόνιμο και αδιάλειπτο τρόπο σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους και τα εγκεκριμένα καταστατικά του. Από την αρχή της οθωμανικής κατοχής υπήρχαν πολλοί Έλληνες που ήταν εγκατεστημένοι σε αυτήν την ευρύτερη περιοχή στη Σιδώνα, στη Βηρυτό, στην Τρίπολη. Μερικοί από αυτούς ήταν έμποροι εργάζονταν υπό το οθωμανικό καθεστώς ενώ άλλοι εγκαταστάθηκαν εκεί για πανεπιστημιακές σπουδές.Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της η Ελληνική Κοινότητα Βηρυτού διοργανώνει διαρκώς κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες σε συνεργασία με το σχολείο της, τις οργανώσεις της, τις ελληνικές λέσχες στο Λίβανο, την Πρεσβεία και το Προξενείο.
Σήμερα, η Ελληνική Κοινότητα της Βηρυτού διοργανώνει διάφορες δραστηριότητες και συμμετέχει σε πολλές εκδηλώσεις με στόχο την προώθηση και την ενίσχυση των δεσμών ανάμεσα στους Έλληνες που ζουν στον Λίβανο και τον λιβανέζικο λαό. Η Ελληνική Κοινότητα της Βηρυτού λειτουργεί,επίσης, ως ένα από τα πιο σύγχρονα γλωσσικά κέντρα στον Λίβανο. Στοτμήμα ελληνικής γλώσσας διδάσκεται η ελληνική γλώσσα σύμφωνα με τις οδηγίες που ορίζει το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας. Είναι,επίσης, επίσημο εξεταστικό κέντρο για τις εξετάσεις πιστοποίησης επάρκειας της ελληνομάθειας για τους μαθητές που επιθυμούν να λάβουν επίσημα πιστοποιητικά ελληνομάθειας.Επίσης, η ελληνική κοινότητα αναλαμβάνει πολλά φιλανθρωπικά έργα σε αναξιοπαθούντες Έλληνες που ζουν στο Λίβανο, κάτι που γίνεται πολύ διακριτικά.Ένας από τους στόχους είναι να γίνει το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο σημείο συνάντησης για όλους τους Έλληνες στον Λίβανο και σημείο αναφοράς για την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό με την βοήθεια της Ελληνικής Πρεσβείας του Ελληνικού Κράτους και των τοπικών εταίρων.
Κύριε Πρόεδρε, αν μας ακούτε, έχετε τον λόγο.
ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε και εμείς, κύριε Πρόεδρε και ομολογώ ότι μένω έκπληκτος από την δραστηριότητα. Δεν περίμενα και δεν ήξερα, δυστυχώς, πρέπει να το πω, ότι δεν γνώριζα την δραστηριότητα των Ελλήνων στην περιοχή αυτή της Μέσης Ανατολής. Συγχαρητήρια και στο εξής να έχετε υπόψη σας ότι σε αυτήν την προσπάθεια θα έχετε και εμάς συμμάχους.
Περνάμε τώρα στην Ελληνική Ομοσπονδία Λεβαντίνων, όπου Πρόεδρος είναι ο κ. RafaelEliasIssa.
Η Ελληνική Ομοσπονδία Λεβαντίνων ιδρύθηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 2015 από Έλληνες με τρεις διαφορετικές εθνικές καταγωγές, Κύπριους, Σύριους και Λιβανέζους. Αυτή είναι μια ένωση πρωτότυπη, οι Λεβαντίνοι Έλληνες, γνωστοί και ως Ρωμαπό την ελληνική λέξη Ρωμιοί, αναφέρουν πως από το 1899 δεν είχαν τίποτα να τους ενώσει ως κοινότητα.Γι’ αυτό και η ίδρυση αυτού του οργανισμού ήταν αναγκαία.
Είναι μια επίσημη ΜΚΟ εγγεγραμμένη στη Σουηδία. Αποστολή τους είναι να αναβιώσουν τον αυτόχθονα πολιτισμό του Ελληνισμού του Ορθόδοξου και Καθολικού λαού της Κύπρου, του Λιβάνου, της Συρίας, της Νότιας Τουρκίας και των Αγίων Τόπων.
Ο πολιτισμός και η ιστορίας τους μπορεί να ανιχνευθεί ήδη στους πρώτους οικισμούς των πρώιμων πληθυσμών της περιοχής της Μεσογείου και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Σήμερα ο πολιτισμός τους έχει αραβοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό και η γλώσσα τους έχει απαγορευθεί από το 800 μ.X..
Στόχος τους είναι επίσης να προσεγγίσουν και τους εξισλαμισμένους Έλληνες της περιοχής του Λεβάντε, αλλά η αποστολή τους ξεκινά από τον Χριστιανικό Πληθυσμό απλώς και μόνο επειδή οι πολιτιστικοί τους δεσμοί δεν έχουν αποκοπεί εντελώς. Υπάρχουν αρκετοί ελληνόφωνοι Μουσουλμανικοί Πληθυσμοί στη Συρία και στο Λίβανο σήμερα, όπως στην περιοχή του Αλ ΧαμουντΝταγί.
Ο πόλεμος στη Συρία έχει στρέψει επίσης το ενδιαφέρον του Οργανισμού στο φιλανθρωπικό έργο προς το Λεβαντίνικο Πληθυσμό που δέχεται επίθεση από πολλές πλευρές λόγω της πίστης του στη Συριακή Δημοκρατία.
Γίνεται προσπάθεια συγκέντρωσης και αποστολής βοήθειας με τη μορφή σκηνών, ρούχων, τροφίμων, φαρμάκων και χρημάτων και η βοήθεια διανέμεται μέσω δικτύου των μελών της Ομοσπονδίας που βρίσκονται στη Συρία και στο Λίβανο.
Η Ελληνική Ομοσπονδία Λεβαντίνων πιστεύει ότι ο λεβαντίνικος πολιτισμός σχεδόν ανέπαφος ανά τους αιώνες είναι ο πολιτισμός που κληρονομήθηκε από την Μυκηναϊκή Εποχή μέσω των Ελλήνων έως τη Ρωμαϊκή Εποχή με μικρές επιρροές από τους Φοίνικες και άλλους λαούς.
Ομοίως η γλώσσα τους ακολουθεί τον ίδιο δρόμο μένοντας αναλλοίωτη. Μιλούσαν μεσαιωνικά ελληνικά μέχρι περίπου το 800 μ.Χ., όπου απαγορεύθηκε και καταδικάζονταν με κόψιμο της γλώσσας, εάν ομιλούνταν δημόσια.
Η Κοινότητα συνέχισε ωστόσο να διδάσκει ελληνικά κρυφά μέχρι το 1635, οπότε αποκαλύφθηκε και αυτό και έτσι κλείστηκαν τα σχολεία με τη βία.
Ο χαρακτήρας δραστηριοποίησης, δηλαδή, η ένωση αυτή της Ελληνικής Ομοσπονδίας Λεβαντίνων δεν τάσσεται με καμία πολιτική πλευρά και δεν έχει καμία πολιτική επιρροή. Δεν έχουν, δηλαδή, συγκεκριμένο προσανατολισμό και δεν θέλουν να προωθούν ο,τιδήποτε δεν εγκρίνεται από τη Συριακή Κυβέρνηση και από την Κυβέρνηση του Λιβάνου.
Ο σύλλογος είναι επίσης διαχωρισμένος και από τα ελληνορθόδοξα και ελληνοκαθολικά Πατριαρχεία της Συρίας.
ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε πολύ κύριε Πρόεδρε. Ο κύριος RafaelEliasIssa είναι εγγονός ελληνικής οικογένειας από την Ανατολή, η οποία κατέφυγε στη Συρία και παντρεύτηκε μέσα στις τοπικές κοινότητες των Ρωμιών. Είναι νεωκόρος στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία της Αντιόχειας στη Στοκχόλμη, καθώς επίσης και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου στην τοπική τους ενορία που ονομάζεται Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Είναι ιδρυτής της Λεβαντοελληνικής Ένωσης και στα περίπου επτά χρόνια μελέτης της ιστορίας και συλλογής στοιχείων μέσα από την Ένωση για τους Ρωμιούς του Λεβαντίου. Οι άλλοι δύο συνιδρυτές είναι ο ΧαμπίπΧουράνη από το Λίβανο και ο Μιχάλης Χριστοφίνης από την Κύπρο. Ο κύριος RafaelEliasIssa δραστηριοποιείται στον τομέα της πληροφορικής για πάνω από 15 χρόνια σε διευθυντική θέση στην οποία ανελίχθηκε σταδιακά από τη θέση του τεχνικού. Σήμερα είναι ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος μιας ταχύτατα αναπτυσσόμενης εταιρείας πληροφορικής. Η εταιρεία του μπορεί να αποτελεί την πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη εταιρεία μέσα στο 2021, στην αγορά τους, καθώς έχει ανάπτυξη πρόοδο της τάξεως του 1.400% κατά τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του.
Ευχαριστούμε πολύ κύριε Πρόεδρε για όσα ακούσαμε για την δραστηριότητα σας και πιστεύω πως αυτή είναι μια αρχή για περαιτέρω συνεργασία με τους ρωμιούς της περιοχής και αυτούς που πιστεύουν ότι οι ρίζες τους είναι Ελληνικές και θέλουν να διατηρήσουν την Ελληνορθόδοξη πίστη, αλλά και τις Ελληνικές παραδόσεις.
Φτάνουμε στον 4οσύλλογο που φιλοξενούμε σήμερα, στην Πολιτιστική Κοινότητα των Ρωμαίων της Βηρυτού.Η Πολιτιστική Κοινότητα των Ρωμαίων, είναι ένας αστικός μη πολιτιστικός και μη θρησκευτικός σύλλογος, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Ιδρύθηκε το 2014 από μια ομάδα ανθρώπων που πιστεύουν στη κληρονομιά ότι είναι απόγονοι των Ρωμαίων και θέλουν να διατηρήσουν ζωντανά αυτά που τους μετέφεραν οι παππούδες και οι πρόγονοί τους πριν από αιώνες. Αξίες στις οποίες προσκολλήθηκαν βαθιά τελευταία, παρά τις διώξεις και τις δυσκολίες που είχαν να αντιμετωπίσουν στην περιοχή και προσπαθούν να διατηρήσουν ζωντανές. Η Πολιτιστική Κοινότητα Ρωμαίων είναι ένας θεσμός που αποσκοπεί στη δημιουργία κοινωνικών και πολιτιστικών δεσμών μεταξύ όλων των Ρωμαίων στην περιοχή και στην υποστήριξη όλων των ατόμων και των θεσμών που ανήκουν σε αυτόν τον πλούσιο πολιτισμό, δηλαδή, στον πολιτισμό των Ρωμαίων όπως αυτοί αναφέρουν και θεωρούν ότι κρατάει τις ρίζες τους από τον Ελληνικό πολιτισμό. Έχει ως στόχο να ανακαλύψει την κληρονομιά των Ρωμαίων που ονομάζονται Ρουμ στο Λίβανο, το Λεβάντε και σε όλον τον κόσμο, να τεκμηριώσει, να αναλύσει και να διαδώσει τα πολιτιστικά, ηθικά και πνευματικά στοιχεία της κληρονομιάς των Ρωμαίων. Δεν ανήκει σε θρησκευτικό κατεστημένο και δεν υποστηρίζει θρησκευτικές διδαχές. Ωστόσο, υποστηρίζει τον χριστιανισμό και τις κοινωνικές και ηθικές αξίες του.Είναι μη πολιτικός οργανισμός και πιστεύει βαθιά στην πλούσια κληρονομιά των Ρωμαίων.Θέλει να δημιουργήσει μία βάση για οικοδόμηση μιας τέλειας και (…..) ανθρώπινης κοινωνίας. Ο αριθμός των ενεργών μελών του σήμερα είναι 70.
Κύριε Πρόεδρε και Καθηγητά Ουρολογίας, NegibGeahchan, αν με ακούτε έχετε το λόγο.
ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής):Εμείς ευχαριστούμε, κύριοι συνάδελφοι και νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλη παρέμβαση συναδέλφου. Κλείνοντας τη συζήτηση, θα πω ότι πράγματι σήμερα έγινε μία ιδιαίτερη συνεδρίαση, μία συνεδρίαση, η οποία σε πολλά σημεία της μας συγκίνησε. Μας συγκίνησε αλλά και μας έδειξε για μία ακόμη φορά το μεγαλείο του ελληνισμού, τη δύναμη του ελληνισμού, τις βαθιές ρίζες που έχει ο ελληνισμός από όπου και αν πέρασε και όπου ζει και διατηρείται, όπως είπατε κύριε Σκουρολιάκο καιμόνος του οργανώνεται, γιατί αυτή η δύναμη του ελληνισμού της παράδοσης, του πολιτισμού και της γλώσσας, είναι πάρα πολύ ισχυρή.Σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι μόνοι τους και οι ελληνικές κοινότητες και οι Ρωμαίικες κοινότητες, για να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, να διατηρήσουν τη συνείδησή τους, μέσα από τη γλώσσα, τον πολιτισμό, τις παραδόσεις και τις γιορτές, δείχνει την αγάπη τους για την Ελλάδα και θα πρέπει να είμαστε και εμείς συνοδοιπόροι.Το λέω με μία κουβέντα και χωρίς πολλά λόγια.
Πρέπει να είμαστε συνοδοιπόροι, γιατί σήμερα δεν γνώριζα – δεν ξέρω αν οι υπόλοιποι συνάδελφοι γνώριζαν – το μέγεθος και τη δύναμη του ελληνισμού στην εγγύς Ανατολή, όχι μόνο των ελληνικών κοινοτήτων, αλλά και των ρωμαϊκών κοινοτήτων που αυτοπροσδιορίζονται από μόνοι τους. Πρέπει δηλαδή σ’ αυτήν την προσπάθεια διαφύλαξης της γλώσσας και μέσα από τη γλώσσα των πολιτισμών και των παραδόσεων, πρέπει να είμαστε και εμείς στηρίγματά τους και να προσβλέπουν σε μας. Απευθύνομαι σε εκπροσώπους. Ότι αυτή η συνάντηση, αυτή η συζήτηση είναι μία αρχή και θα ακολουθήσει συνέχεια μέσα στις δυνατότητές μας και μέσα από τις δυνάμεις που μας δίνει η θέση μας, η Επιτροπή μας και η θεσμική μας θέση, να στηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους και είμαστε ανοιχτοί να ακούσουμε, να συζητήσουμε προτάσεις και για ανθρωπιστικές βοήθειες. Το θέμα των δασκάλων είναι εξαιρετικά κρίσιμο, αλλά γνωρίζετε – φαντάζομαι – ότι λόγω του πολέμου δεν θα υπάρχει ενδιαφέρον από κάποιους δασκάλους να αποσπαστούν στις χώρες αυτές. Από τον φόβο του πολέμου και τα προβλήματα που έχει ο Λίβανος μετά τις εκρήξεις που έχουν προηγηθεί στο λιμάνι και ίσως να βρούμε έναν άλλο τρόπο να ανοίξουν τα σχολεία να διδαχθούν με τα ελληνόπουλα, αλλά και όσοι αραβόφωνοι ελληνορθόδοξοι θέλουν να μάθουν την ελληνική γλώσσα.
Ξεκινάμε λοιπόν μία προετοιμασία και μία συζήτηση, αρχής γενομένης από σήμερα, για το πώς θα πρέπει και πώς μπορούμε να στηρίξουμε αυτούς τους Συλλόγους και τους συμπατριώτες μας και τους ελληνορθόδοξους και τις ελληνικές κοινότητες, αλλά και τις ρωμαίικες κοινότητες.
Με αυτά τα λίγα, λοιπόν, η συνεδρίαση μας έλαβε τέλος. Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή. Ευχαριστώ όλους τους εκπροσώπους των ελληνικών κοινοτήτων και των ρωμαϊκών κοινοτήτων και ελπίζω σύντομα να έχουμε τη δυνατότητα να τα ξαναπούμε.
Στο σημείο αυτό γίνεται η γ΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.