Εισήγηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Σάββα Αναστασιάδη σήμερα, 15 Μαϊου 2013, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11.10΄, στην συνεδρίαση της  Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς, με θέμα ημερήσιας διάταξης:

Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής, σχετικά με θέματα που αφορούν τον Ποντιακό Ελληνισμό. 

ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Καταρχήν, εγώ οφείλω και ως Πόντιος και ως συντοπίτης, αλλά και ως συναγωνιστής χρόνια με τους αγαπητούς φίλους, να τους καλωσορίσω εδώ στην Επιτροπή. Να δώσω και τα εύσημα σ’ εσάς, κ. Προεδρεύοντα, της στην Επιτροπή, διότι πράγματι γίνεται ένα πολύ σημαντικό και πολύ σπουδαίο έργο, άσχετα εάν κάποιοι θέλουν να το απαξιώνουν αυτό. Η Επιτροπή άνοιξε συζήτηση με όλα τα σωματεία, με όλους τους απόδημους και πολλές φορές οι παρεμβάσεις της είναι ουσιαστικές και δίνουν λύσεις.

Εγώ, για όσους γνωρίζουν, είμαι Πόντιος εκ πεποιθήσεως, με την έννοια ότι ποτέ δεν χρησιμοποίησα την ιδιότητα ή τον όρο ή την καταγωγή ως εκμετάλλευση, με την έννοια ότι – οι παριστάμενοι το γνωρίζετε, κυρίως οι νεοπρόσφυγες – πάντα ήμουν δίπλα στα προβλήματα και πότε αυτό δεν το χρησιμοποιούσα ούτε για προβολή, ούτε για δημοσιότητα, ούτε για ίδιον όφελος. Γι’ αυτό στην αρχή είπα ότι είμαι Πόντιος εκ πεποιθήσεως. Γιατί γνωρίσαμε, εμείς που είμαστε εδώ, την πρώτη γενιά των παππούδων μας, που ήρθε από εκεί, με τα προβλήματα, με τα βιώματα, με τις αναφορές, με τις αφηγήσεις, με τις ταλαιπωρίες και αυτό ρίζωσε μέσα μας. Επειδή ρίζωσε μέσα μας, γι’ αυτό η προσφορά μας στο χώρο είναι ανιδιοτελής και φάνηκε σε πάρα πολλές περιπτώσεις.

Θέλω να πω ότι οι αναφορές που έγιναν εδώ ως «Πόντιοι, παλιννοστούντες, οι άλλοι και εμείς», εμένα δεν με τιμούν και δεν τις θέλω. Οι Πόντιοι είναι ο χώρος, που διαρκώς είναι ένας ενιαίος χώρος. Οι νεοπρόσφυγες ή οι παλιννοστούντες είναι Έλληνες Πόντιοι Πολίτες, άρα έτσι πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται. Βεβαίως, ήταν ένα κομμάτι, που είχε τα δικά του προβλήματα, στηρίχθηκε όσο μπορούσε να στηριχθεί από την Πολιτεία. Όχι όσο έπρεπε, είναι γνωστό αυτό. Θα έπρεπε να κάνει περισσότερα. Έκανε, όμως η Πολιτεία όσα μπορούσε. Ήταν ανέτοιμη; Δεν είχε μεταναστευτική πολιτική; Δεν είχε βούληση; Γίνατε αντικείμενο εκμετάλλευσης; Γίνατε κι αυτό, όμως ας μην τα μηδενίζουμε όλα. Γίνανε κάποια πράγματα και το γνωρίζετε πολύ καλά. Λέω ότι δεν θέλω αυτόν τον διαχωρισμό και δεν με τιμά αυτός ο διαχωρισμός και ντρέπομαι, διότι ακούσατε τον κ. Μιχελάκη τι είπε για το Πανελλήνιο Φεστιβάλ, που διοργανώθηκε στην Αθήνα και έκανε μεγάλη αίσθηση και είχε μεγάλη επιτυχία. Έτσι αντιμετωπίζει τον χώρο ο μη-Πόντιος κι αυτός που δεν έχει εξαρτήσεις και συμφέροντα. Άρα, έτσι πρέπει να λειτουργήσουμε εμείς. 

Πρέπει, λοιπόν, κάποια στιγμή να κάτσουμε, να κάτσετε, ν’ αναλάβει η Επιτροπή; Εγώ, νομίζω ότι δεν χρειάζεται ν’ αναλάβει κανένας. Μπορούμε μόνοι μας να κάτσουμε και να τα συζητήσουμε και να βρούμε λύση στα προβλήματα που υπάρχουν, γιατί εάν ο ποντιακός χώρος είναι ενιαίος, καταλαβαίνετε ότι είναι πάρα πολύ δυνατός.

Πριν κλείσω αυτή την εισήγησή μου και πάω στα συγκεκριμένα θέματα, θέλω να πω δύο πράγματα στον κ. Παππά. Καταρχήν, ν’ απαντήσω όσον αφορά τη γενοκτονία και γιατί ν’ αναγνωριστεί, δεν συμφωνούμε. Είναι άποψή σας.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: ……………………… (ομιλία εκτός μικροφώνου)

ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Για την γενοκτονία που αναφέρατε, εάν αναγνωριστεί και τι να γίνει κ.λπ..

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Να αναγνωριστεί, αλλά να αναγνωρισθεί και ο Πόντος να υποφέρει……………………… (ομιλία εκτός μικροφώνου)

ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Εντάξει. Δεν συμφωνώ με τις απόψεις σας. Δεύτερον, τον Πόντο εμείς τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και έχουμε συζητήσει με ανθρώπους και ξέρουμε και θεσμικά και μη θεσμικά.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: ……………………… (ομιλία εκτός μικροφώνου)

ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Να σας αναφέρω και για την επίσκεψη στο Κουρδιστάν, γιατί συμμετείχα και εγώ στην αποστολή. Ήταν μια επίσκεψη στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής διπλωματίας. Ήταν ενήμερο και το Υπουργείο Εξωτερικών και ο Πρόεδρος της Βουλής και ο Πρωθυπουργός και να ξέρετε ότι η επίσκεψη αυτή άνοιξε διαδρόμους συνεργασίας και έγραψε ιστορία. Θα το δείτε στο μέλλον.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: ……………………… (ομιλία εκτός μικροφώνου)

ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Τώρα, όσον αφορά τα δάνεια και τις συντάξεις. Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το επίδομα στους ανασφάλιστους υπερήλικες δεν αφορά μόνο τους Πόντιους και τους ομογενείς Βορειοηπειρώτες, αφορά και γηγενείς αυτόχθονες και θα φανεί σε λίγο το θέμα. Γιατί στον 4093 τίθεται σαν τεκμαρτό εισόδημα η ιδιοκατοίκηση, που αφορά και τους ομογενείς, βέβαια. Αυτό, σε λίγο διάστημα θα απλωθεί και στους γηγενείς ανασφάλιστους υπερήλικες. Έχουν γίνει πρωτοβουλίες, έχουμε συμμετάσχει σε συζητήσεις και με τον κ. Σταϊκούρα και με τον κ. Βρόυτση και είναι και σε γνώση του Πρωθυπουργού και να ξέρετε ότι υπάρχει μια θετική διάθεση για αντιμετώπιση του θέματος. Θα μου πείτε «μα, τι λέει αυτό;», «θετική διάθεση». Αναζητούνται ισοδύναμα, για να καλυφθεί η δαπάνη των συντάξεων και νομίζω και πιστεύω και πιέζουμε προς αυτή την κατεύθυνση, ότι σύντομα θα βρεθεί αυτή η λύση.

Δεν θα πάρει το επόμενο. Απλώς, επειδή θέλουμε να κάνουμε σοβαρή πολιτική, πέρα από τις ερωτήσεις που έχουν επικοινωνιακό χαρακτήρα και που κάναμε, για να μην θεωρήσουν κάποιοι ότι δεν κάνουμε τίποτε, γίνονται συζητήσεις και ασκούνται πιέσεις για να βρεθεί λύση. Δεν θεωρώ ότι έχει κανείς μη Πόντιος μεγαλύτερη ευαισθησία από εμένα σ’ αυτό το θέμα. Με αυτή την έννοια, γίνονται παρεμβάσεις και μεγάλες πιέσεις, πέρα από την ερώτηση και την τροπολογία που έχουν καταθέσει όλα τα κόμματα. Εδώ είναι ένα θέμα, διότι το κάθε κόμμα θέλει να καταθέσει τη δική του τροπολογία, για να τη βγάλει στο διαδίκτυο και να τη δούμε, ότι ελήφθη μια πρωτοβουλία. Πώς ομονοούμε, αφού όλοι συμφωνούμε ότι αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε; Πιέζουμε προς αυτή την κατεύθυνση ουσιαστικά και όχι επικοινωνιακά και νομίζω ότι αυτή η λύση θα βρεθεί.

Όσον αφορά τα θέματα της ιθαγένειας, υπάρχει διαχρονικό ζήτημα και το μεγαλύτερο είναι με ποιον τρόπο αποδίδεται ή αποδεικνύεται η ιθαγένεια, ο τρόπος σύστασης των επιτροπών και το ποιοι μετέχουν σε αυτές. Έχουμε συζητήσει πολλές φορές  γι’ αυτό το θέμα. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν Πόντιοι ελληνικής καταγωγής που για λόγους ανωτέρας βίας που δεν ξέρουν ή δεν ήξεραν ελληνικά ή ποντιακά και οι οποίοι στο  ρωσικό διαβατήριό τους έχουν τον χαρακτηρισμό Greek, έρχονται εδώ και τους ρωτάμε. Αυτό είναι μεγάλο θέμα, με το οποίο έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές και πρέπει να συνεχίσουμε.

Η γενοκτονία είναι υπόθεση όλων. Δεν δέχομαι την άποψη «εμείς κάναμε αυτά και εμείς κάναμε εκείνα». Όλοι μαζί πρέπει να προχωρήσουμε και δεν δέχομαι, φίλε Στέφανε Τανιμανίδη, τις αναφορές που κάνατε. Εδώ πρέπει να βρούμε ένα κοινό σημείο και έναν κοινό τόπο, να συζητήσουμε, να ομονοήσουμε και να διεκδικήσουμε. Νομίζω ότι αυτά πρέπει να τα ξεπεράσουμε. Αυτές οι διχαστικές απόψεις δεν δίνουν λύσεις. Διεκδικούμε την γενοκτονία, διότι όπως είπα στην αρχή, ζήσαμε την πρώτη γενιά που ήρθε εδώ, ρίζωσε και φύτρωσε κυριολεκτικά σε αυτήν τη γη. Η δεύτερη γενιά καθιερώθηκε και μεγαλούργησε σ’ αυτή τη γη και εμείς, η τρίτη γενιά, έχουμε υποχρέωση και οφείλουμε στους προγόνους μας και στους νεκρούς την αναγνώριση της γενοκτονίας.

Όσον αφορά το ίδρυμα «Παναγία Σουμελά», που βεβαίως κανείς δεν αμφισβητεί τη συμβολή και το ρόλο των φίλων ………… και Παναγιώτη Τανιμανίδη στη δημιουργία του ιδρύματος το 1955 και την σπουδαιότητα του έργου που ένωσε τον ποντιακό ελληνισμό. Όμως, θέλω να θέσω ένα θέμα. Με το βασιλικό διάταγμα 1952 έχει την πλειοψηφία της διοίκησης και την διορίζει. Θεωρείτε ότι αυτό είναι σωστό για την υστεροφημία του πατέρα σας και τη δική σας; Αυτό, δηλαδή, είναι θέσφατο και δεν μπορεί να αλλάξει; Θα πρέπει να έχει συνολικότερη ή την συνολική αντιπροσώπευση του ποντιακού ελληνισμού. Αυτή είναι η άποψή μου. Δεν μιλάω για κακοδιαχείριση, όμως στην κοινωνία δεν ακούγεται και δεν περνά σωστά το μήνυμα, μια οικογένεια να διορίζει από το 1955 την πλειοψηφία του ΔΣ.  Από το θέμα πρέπει κάποια στιγμή να λυθεί.