Η Ελλάδα υπέγραψε μια ιστορικής και στρατηγικής σημασίας αμυντική Συμφωνία με τη Γαλλία για άμεση στρατιωτική συνδρομή, που προασπίζει και προάγει τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η Συμφωνία οφείλεται σε μια πολύ καλή προετοιμασία, στα πολύ γρήγορα αντανακλαστικά της ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά και στην αντίληψη του Έλληνα Πρωθυπουργού για τη μεγάλη γεωπολιτική εικόνα, έτσι όπως διαμορφώθηκε και μετά τις τελευταίες εξελίξεις.
Πήραμε τρεις υπερσύγχρονες φρεγάτες Belharra, σε τιμή η οποία, όσοι γνωρίζουν την αγορά ξέρουν ότι, είναι απολύτως συμφέρουσα και μάλιστα, πέρα από κάθε προσδοκία.  
Θα περίμενε κανείς  από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να αφήσει στην άκρη τη στείρα κομματική αντιπαράθεση και να δει τη Συμφωνία υπό το πρίσμα των αναγκών της Χώρας. Δυστυχώς αντί γι αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε, γι’ άλλη μια φορά, ότι δεν μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του και να εγκαταλείψει τις μικροπολιτικές λογικές. Και σε αυτό το θέμα επιλέγει τον φθηνό λαϊκισμό.
Τον αφήνουμε στην κρίση των πολιτών, καθώς πρόκειται για μια Συμφωνία, η οποία αναβαθμίζει στρατηγικά τη χώρα μας, πρόκειται για μια σπουδαία εθνική επιτυχία, που αλλάζει την εικόνα, όχι απλώς στο Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο. Κι αυτό συμβαίνει για τρεις κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι ότι με την Συμφωνία με τη Γαλλία, υπάρχει στο άρθρο 2 η ρήτρα της αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής, σε περίπτωση που ένα από τα δύο κράτη δεχτεί επίθεση από τρίτη δύναμη και ισχύει πέρα και πάνω από τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις δύο χώρες στους Οργανισμούς που συμμετέχουν, ανεξαρτήτως, δηλαδή, τι δεσμεύσεις έχει η Ελλάδα και η Γαλλία στο ΝΑΤΟ ή σε άλλους Οργανισμούς.
Ο δεύτερος λόγος της στρατηγικής αναβάθμισης είναι ότι το Πολεμικό μας Ναυτικό αποκτά ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στις φρεγάτες, πλήρως εξοπλισμένες στις διαστάσεις εκείνες που είναι απαραίτητες για το Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει τόσο σε ό,τι αφορά την αντιαεροπορική άμυνα όσο και για την αντιμετώπιση των υποβρύχιων απειλών.
Και ο τρίτος λόγος είναι ότι μιλάμε για μια Συμφωνία ουσιαστικής στρατηγικής αναβάθμισης που έχει να κάνει με το γεγονός ότι, πέρα από τα οφέλη που θα έχει για την Ελλάδα και τη Γαλλία, μπορεί να αποτελέσει υπόδειγμα για αυτό που ονομάζουμε στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης. Ίσως ένα βήμα προς τη συγκρότηση μιας μορφής Ευρωστρατού, κάτι που συζητιέται και που νομίζω ότι έχει αναδειχθεί ως αναγκαιότητα με βάση τις αλλαγές που έχουν γίνει παγκοσμίως σε ό,τι αφορά τις ισορροπίες και το ρόλο των μεγάλων δυνάμεων στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Η υπογραφή του αμυντικού συμφώνου Ελλάδας- Γαλλίας αλλάζει τα δεδομένα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, και προκαλεί εκνευρισμό και προβληματισμό στην Τουρκία.