1 Νοεμβρίου 2015
ΘΥΣΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΔΙΑΡΚΟΥΝ-Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούμε την προσπάθεια της κυβέρνησης να συμψηφίσει το προσφυγικό πρόβλημα με μέρος του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας στα πλαίσια ευρωπαϊκής
διαπραγμάτευσης.
Το δημοσιονομικό πρόβλημα δεν θα είχε γιγαντωθεί αν η κυβέρνηση δεν επιδίδονταν,επί έξη μήνες, σε τυχοδιωκτισμούς και εγκληματικές καθυστερήσεις για επίτευξη συμφωνίας με την Ε.Ε.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την πολιτική συγκυρία της διόγκωσης του προσφυγικού προβλήματος, που ίδια με την ανεύθυνη πολιτική της δημιούργησε και να ζητήσει χαλάρωση του συμφώνου σταθερότητας από την Ε.Ε .
Η μόνιμη ρητορική του υπουργού Εξωτερικών είναι ότι η Ελλάδα είναι μέρος του τριγώνου σταθερότητας γεωγραφικά και αυτό θα αποτελέσει τον παράγοντα προστασίας της χώρας από τις « μεγάλες δυνάμεις». Θεμιτές οι προσπάθειες σε διπλωματικό επίπεδο αλλά με τακτικισμούς δεν λύνεται το δομικό πρόβλημα της χώρας που είναι το χαμηλό ΑΕΠ και η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα διανομής, που δεν έχει σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και είναι εχθρικός απέναντι στην επιχειρηματικότητα, παλινδρομεί μεταξύ υποσχέσεων για παροχές στην κοινωνία και δεσμεύσεων, στους δανειστές, για οριζόντιες περικοπές.
Η εξίσωση αυτή δεν έχει λύση γιατί το μόνο που έχει να διανείμει η κυβέρνηση είναι φόρους και φτώχεια, ενώ τα μέτρα που εισηγείται στη βουλή είναι τα επαχθέστερα όλων των ετών της κρίσης.
Είναι απολύτως απαραίτητο να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας στο παγκόσμιο χάρτη με βάση τις δυνατότητες μας να παράξουμε αγαθά και υπηρεσίες. Προσωπικά θεωρούσα αναμενόμενο το έλλειμμα της κυβέρνησης στη συμβολή της ανάπτυξης της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την οικονομία της χώρας τον Φεβρουάριο του 2015 με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και ενώ είχε την ιστορική ευκαιρία να συνεχίσει αυτή την πορεία που με θυσίες έχτισε ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια , πάγωσε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια και οδήγησε τη χώρα ξανά στην ύφεση.
Δεν υπάρχει καμία συζήτηση ή νομοσχέδιο από την πλευρά της κυβέρνησης που να αφορά στην παραγωγή και στην ανάπτυξη.
Η κατάκτηση μέρους των διεθνών αγορών πρέπει είναι ένας εθνικός μακροχρόνιος στόχος για όλες τις κυβερνήσεις .
Στην περίπτωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει αυτό το θέμα στην κυβερνητική ατζέντα.
Απορώ λοιπόν από ποια μέσα θα αποκαταστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις αδικίες και τις περικοπές που η ίδια η κυβέρνηση επιβάλλει στην ελληνική κοινωνία.
Το έργο της αντιπολίτευσης είναι να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση. Στην προκειμένη περίπτωση όχι μόνο δεν υπάρχει έργο στον τομέα της ανάπτυξης από την κυβέρνηση αλλά δεν υπάρχει καν πρόθεση να ασχοληθούν με την παραγωγή και την αύξηση του ΑΕΠ.
Είναι αδύνατον να αποσυνδέσουμε την απασχόληση από την παραγωγή.
Δεν μπορείς να ευαγγελίζεσαι ότι ενδιαφέρεσαι για τη μείωση της ανεργίας και τα χαμηλά εισοδήματα και να αδιαφορείς για την ανάπτυξη.
Είναι παράλογο και οξύμωρο η πολιτική της κυβέρνησης να στρέφεται κατά της επιχειρηματικότητας που, μόνο από τις προσπάθειες της οποίας, μπορεί να προσδοκά αύξηση του ΑΕΠ και μείωση της ανεργίας.
Οι Έλληνες πρέπει να αποφασίσουμε ότι εμείς θα λύσουμε τα προβλήματα μας, με σχέδιο , αγώνα και δίκαιη κατανομή πόρων τους οποίους πρέπει να δημιουργήσουμε . Η χώρα μας χρειάζεται σήμερα μια κυβέρνηση με ισχυρή βούληση για την ενεργοποίηση της παραγωγικής βάσης και την αύξηση της απασχόλησης, ως αποτέλεσμα πολιτικών, που δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει, άρα δεν μπορεί να εφαρμόσει.
Η παραγωγή βέβαια απαιτεί και προϋποθέσεις . Βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη είναι η εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Σήμερα υφιστάμεθα τις συνέπειες της πολιτικής μιας κυβέρνησης που έκανε ότι ήταν απαραίτητο για να διαλύσει το καταπονημένο τραπεζικό σύστημα της χώρας και να οδηγήσει σε έλεγχο κίνησης κεφαλαίων.
Συμπερασματικά διαπιστώνω ότι δεν υπάρχει κουλτούρα παραγωγής και δημιουργίας πλούτου για τη χώρα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ‐ΑΝΕΛ. Θέλουν άλλοι να σχεδιάσουν και να παράξουν το ΑΕΠ της χώρας και αυτοί να έρθουν για να το διανείμουν … δίκαια όπως υπόσχονται, αν και ακόμη και γι΄ αυτό υπάρχουν πολλά παραδείγματα περί του αντιθέτου.
Η παραγωγή προηγείται χρονικά της διανομής γι’ αυτό και η κυβερνητική πολιτική είναι καταδικασμένη σε αποτυχία .
Μόνο αν η κυβέρνηση αντιτάξει απέναντι στη βαριά φορολογία και στις περικοπές ένα σοβαρό , σταθερό εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της παραγωγής οι έλληνες θα δεχθούν να υπομείνουν και άλλες θυσίες.
Οι θυσίες χωρίς όραμα για μια καλύτερη ζωή δεν διαρκούν και για να υπόσχεσαι δικαιότερη κατανομή του ΑΕΠ στους πολίτες πρέπει πρώτα να δημιουργήσεις το περιβάλλον και τις προϋποθέσεις να το παράξεις.
Αναστασιάδης Σάββας
Βουλευτής Ν.Δ. Β. Θεσσαλονίκης