Είναι πλέον κοινοτοπία να αναφερθεί κανείς στην σημασία του Οικουμενικού Ελληνισμού για τη μητέρα Ελλάδα. Οι Έλληνες απ’ άκρου σ’ άκρον της υφηλίου, όπου βρέθηκαν, κατάφεραν να αναπτύξουν κοινότητες που κέρδισαν το σεβασμό των τοπικών και εθνικών κοινωνιών. Η παρουσία των ελλήνων στο πλευρό των Προέδρων των ΗΠΑ (μιας και είχαμε πριν λίγες μέρες την ορκωμοσία Τραμπ) κατά τις τελευταίες δεκαετίες, μαρτυρά του λόγου το αληθές.

Εδώ και δεκαετίες σε πολιτικό επίπεδο, γίνεται λόγος για τη σημασία της εκτός εθνικών συνόρων Ελλάδας, ωστόσο παρά το γεγονός ότι η ελληνική πολιτεία φρόντισε να θεσμοθετήσει όργανα τα οποία συμβάλλουν στην ενίσχυση των δεσμών με την ομογένεια (ΣΑΕ, Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς στη Βουλή), απουσιάζει η συγκροτημένη πολιτική για την αξιοποίησή της. Κορωνίδα του ζητήματος αυτού είναι το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει αποδοθεί στους ανά τον κόσμο Έλληνες το θεμελιώδες δικαίωμα ψήφου. Το δικαίωμα δηλαδή να παρεμβαίνουν με την ψήφο τους στη μοίρα της πατρίδας τους. Μιας πατρίδας που στις περισσότερες περιπτώσεις τους ανάγκασε να ξενιτευτούν –όπως συμβαίνει και τα τελευταία χρόνια της κρίσης με τη μαζική έξοδο από τη χώρα των νέων ανθρώπων προς αναζήτηση εργασίας. 

Πρέπει να θυμίζουμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που πίστευε, πιστεύει και σταθερά προωθεί τα ζητήματα της Ομογένειας και, βέβαια, την αναγκαιότητα άμεσης συμμετοχής των ομογενών στις εθνικές εκλογές: ως κυβέρνηση το 2008 εισηγήθηκε την Ψήφο των Αποδήμων, αλλά λόγω της αυξημένης πλειοψηφίας που απαιτείτο, δεν έγινε νόμος γιατί η τότε αντιπολίτευση (συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ) το καταψήφισε. Το Μάιο του 2016 έφερε στη Βουλή σχέδιο νόμου προς ψήφιση με το οποίο δίνεται δικαίωμα ψήφου στις βουλευτικές εκλογές για τους Έλληνες πολίτες που κατοικούν στο εξωτερικό. Δυστυχώς και αυτή τη φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση στάθηκε απέναντι στους ομογενείς…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε κιόλας το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσουμε, τόσο με το σχέδιο νόμου για την ψήφο των ομογενών, όσο και με την σύσταση Γραμματείας Οικουμενικού Ελληνισμού (εντάσσοντας σε αυτήν τον Κυπριακό και τον Ποντιακό Ελληνισμό και τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες) αλλά και με την παρουσία του ως τελετάρχης στη μεγάλη Παρέλαση της 5ης Λεωφόρου στη Νέα Υόρκη για την Εθνική Ανεξαρτησία, το 2016. Γιατί η δική μας θέση, όπως εκφράστηκε από τον πρόεδρο, είναι ξεκάθαρη: μόνο όφελος θα έχει η Ελλάδα από την ενεργό συμμετοχή των αποδήμων στα κοινά και στην πολιτική ζωή στη χώρα μας.

Υπηρετώντας από το 2000 τον Απόδημο Ελληνισμό, πρέπει να πω ότι τα θέματα που απασχολούν την ομογένεια είναι καταγεγραμμένα. Και ότι η συγκυρία της μεγάλης οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής κρίσης την οποία βιώνει η πατρίδα μας, καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την οριστική θεσμική και ουσιαστική προσέγγιση της ομογένειας από την ελληνική πολιτεία. Καθιστά επιβεβλημένη την χάραξη συγκεκριμένης πολιτικής στο θέμα αυτό, μέσα από τα θεσμικά «εργαλεία» που έχουμε ήδη δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια. Το δικαίωμα ψήφου, η πραγματική συμμετοχή των ομογενών στις πολιτικές εξελίξεις της κοινής μας πατρίδας, θα είναι το πρώτο βήμα αλήθειας, αυτό που θα αποκαταστήσει τις σχέσεις εμπιστοσύνης με την Ελλάδα που αγωνίζεται, με την Ελλάδα που προοδεύει, με την Ελλάδα που διακρίνεται. Και θα είναι η βάση για την άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής στα θέματα του Οικουμενικού Ελληνισμού.