Περισσότεροι από 30 εκατ. τουρίστες επισκέφθηκαν την Ελλάδα το 2017 καταγράφοντας ιστορικό ρεκόρ. Καθώς οι απεργίες, οι πορείες με τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας από τους «αγανακτισμένους» και από τους μπαχαλάκηδες μειώθηκαν έως εκμηδενίστηκαν για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε αλλά δεν είναι της παρούσης, οι προβλέψεις για τον τουρισμό είναι ανάλογες και για φέτος, όπως φαίνεται μάλιστα θα έχουμε νέο ρεκόρ. Οικονομολόγοι και αναλυτές διεθνούς κύρους μάλιστα εκθειάζουν την ελληνική βιομηχανία τουρισμού, τονίζοντας ότι χάρη στον τουρισμό κρατήθηκε όρθια η Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης και ότι ο τουρισμός είναι ο πιο κρίσιμος τομέας που μπορεί να βγάλει τη χώρα από την ύφεση όπως π.χ. οι εξαγωγές βοήθησαν την Ιρλανδία.

Μετά από 8 χρόνια οικονομικής κρίσης και πολλών ανεπιθύμητων –και περιττών- περιπετειών, όπως ήταν η καταστροφική διαπραγμάτευση του 2015, είναι σαφές ότι η χώρα κρατήθηκε όρθια χάρη στον τουρισμό. Αν δεν είχαμε τα… υπέργεια κοιτάσματα του φυσικού πλούτου, για την εκμετάλλευση των οποίων έχουμε μόνο εμείς το δικαίωμα και την ευθύνη, αν δεν ήταν τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που εισέρρευσαν στην ελληνική οικονομία και μάλιστα χωρίς μνημόνιο, τότε τα πράγματα θα ήταν πιο δύσκολα.

Φυσικά τίποτα δεν γίνεται χωρίς τους ανθρώπους. Χωρίς τους ανθρώπους που προσφέρουν στον επισκέπτη της πατρίδας μας, Έλληνα ή ξένο, το μοναδικό «προϊόν» που λέγεται «ελληνική φιλοξενία» και τον κάνει να νιώθει «σαν στο σπίτι του». Χωρίς τους ανθρώπους που εργάζονται για τον τουρισμό, εκείνους που υποδέχονται αλλά κι εκείνους που φέρνουν τουρίστες στον τόπο μας.

Ξεχωριστή θέση κατέχουν οι ομογενείς μας, οι οποίοι κάθε καλοκαίρι επιστρέφουν για να νιώσουν λίγο πατρίδα. Επιστρέφουν στους φίλους τους, στους συγγενείς, στα χωριά τους, στην Ελλάδα, στη Μεσόγειο. Αλλά και οι ομογενείς επιχειρηματίες που στηρίζουν αυτή την προσπάθεια. Όπως ο ποντιακής καταγωγής Μπόρις Μουζενίδης ο οποίος είναι ο άνθρωπος που «άνοιξε» τη ρωσική αγορά και έχει κατορθώσει να φέρνει από τη Ρωσία και από άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες το χρόνο, πράγμα που, ακουλούθησαν και άλλοι ομογενείς Πόντιοι και που μεταφράζεται σε ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας με δισεκατομμύρια ευρώ όλα αυτά τα χρόνια! Δισεκατομμύρια που μέχρι να ανοίξει η «ρωσική» αγορά, πήγαιναν στην τουρκική οικονομία. Με άλλα λόγια, οι τουρίστες που φέρνει ο Μουζενίδης και οι άλλοι Πόντιοι ομογενείς επιχειρηματίες, μέχρι πριν λίγα χρόνια πήγαιναν στην Τουρκία. Και αν δεν προσέξουμε,ίσως να καταλήξουν, πάλι, στην τουρκική αγορά.

Και μια που αναφερθήκαμε στον εν λόγω επιχειρηματία, χωρίς καμία διάθεση προσωπικής προβολής του οποιουδήποτε, παρά μόνο για να τον προβάλλουμε ως πρότυπο Έλληνα πατριώτη της διασποράς, να σημειώσουμε ότι η αεροπορική εταιρία που διαθέτει ονομάζεται Εllinair. Δηλαδή ελληνική αεροπορική αεροπορία και είναι ντυμένη με τα χρώματα της σημαίας μας, το γαλάζιο και το λευκό. Η εταιρεία αυτή,που έχει έδρα την Θεσσαλονίκη, εκτός του ότι φέρνει τεράστιο συνάλλαγμα στην ελληνική οικονομία, συνδέει αεροπορικά τις ελληνικές κοινότητες της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Γεωργίας και του Καυκάσου με την Ελλάδα, λειτουργώντας ως γέφυρα επικοινωνίας με την πατρίδα για διακόσιες, περίπου, χιλιάδες ξεχασμένους Έλληνες.

Το παράδειγμα του Μπόρις Μουζενίδη και άλλων ομογενών επιχειρηματιών, δείχνει ακριβώς τα συστατικά της επιτυχίας για μια επένδυση στην Ελλάδα του σήμερα, αυτά που πρέπει να κρατήσει στο μυαλό του όποιος διαβάσει αυτό το άρθρο. Την αγάπη του για την πατρίδα, την πίστη του στην ορθοδοξία και τον σεβασμό του στους Έλληνες που αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο.

Το παράδειγμα της τουριστικής ανάπτυξης και της ποικιλότροπης συμβολής των αποδήμων Ελλήνων σε αυτή, δείχνει ότι αν συζητάμε πραγματικά για το πώς θα πετύχουμε την ανάπτυξη, επιτέλους οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνάμεις των εκτός των εθνικών συνόρων ελληνισμού.

Οφείλουμε να τους δίνουμε… λόγο αλλά και να τους δίνουμε τον λόγο. Να τους δίνουμε δηλαδή τη δυνατότητα να συμμετέχουν στο παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας. Πραγματικά, η συμβολή του απόδημου ελληνισμού στην προσπάθεια ανόρθωσης της πατρίδας, είναι μονόδρομος. Χωρίς τον απόδημο ελληνισμό θα δυσκολευτούμε πολύ περισσότερο.

Οφείλουμε να βρούμε τρόπους που θα ενισχύσουν τους δεσμούς τους με την πατρίδα, να τους αναγνωρίσουμε το δικαίωμα ψήφου από το εξωτερικό, να τους καταστήσουμε συμμέτοχους στις αγωνίες και τα σχέδια για την επιστροφή της ελπίδας στην Ελλάδα. Να τους εντάξουμε ισχυρά στο εθνικό μας δυναμικό. Το δικαιούνται. Το χρειαζόμαστε.