Ο εθνικός μας ποιητής και νομπελίστας  Γιώργος Σεφέρης, έγραψε κάποτε : «Ένα μέρος του παρελθόντος πεθαίνει κάθε στιγμή και η θνησιμότητά του μας μολύνει, αν προσκολληθούμε σ’ αυτό με υπερβολική αγάπη. Ένα μέρος του παρελθόντος μένει πάντα ζωντανό και αν καταφρονήσουμε την ζωντάνια του κινδυνεύουμε ».Πολύ συχνά τονίζουμε την αναγκαιότητα του πολιτισμού στη ζωή μας και της διατήρησης της παράδοσης του τόπου μας, γιατί γνωρίζουμε ότι είναι η πολύτιμη περιουσία μας που  πρέπει να  μεταλαμπαδεύσουμε  αληθινά και γνήσια στα παιδιά μας.Πόσο όμως συμμετέχουμε σε αυτό  και με ποιόν τρόπο; ως καταφέρνουν οι τοπικές κοινωνίες  να σμίξουν την κληρονομιά του παρελθόντος με τα νέα αξιακά δεδομένα του παρόντος και να αντιδράσουν στην ισοπεδωτική λογική των σύγχρονων προτύπων; Πως όλη η Ελλάδα γίνεται μία μεγάλη αγκαλιά  με θησαυρούς από το παρελθόν, παντού γύρω μας, στον τόπο που γεννηθήκαμε, στον τόπο που ζούμε ή ταξιδεύουμε;  Πως ανταμώνουμε  και γλεντάμε όλοι μαζί σε ένα  κύκλο, και «γλεντάει  μαζί μας και η παράδοση;».Στους αύλειους χώρους Σχολείων, στις αίθουσες των πολιτιστικών , αθλητικών, μορφωτικών συλλόγων, στις πλατείες,  στις παραλίες, στα γήπεδα,  σε κοινοτικές αίθουσες  κ.α., Πόντιοι, Θρακιώτες, Σαρακατσάνοι, Βλάχοι, Κρητικοί, Μικρασιάτες, Ντόπιοι κ.α. χορεύουν και τραγουδούν στα χνάρια της  παράδοσης. Με τη συμμετοχή του μεγαλύτερου ποσοστού της τοπικής κοινωνίας στήνονται  σε  χρόνο μηδέν « Μουσεία Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης ».Εκείνο δε που σου κόβει την ανάσα είναι όταν παιδιά κάθε ηλικίας με παραδοσιακές στολές , τραγουδούν και χορεύουν με πάθος, χαρά, δεξιοτεχνία και πολύ αγάπη.Πίσω από αυτόν τον συναγερμό παράδοσης βρίσκονται  οι κοπιαστικές προσπάθειες εθελοντών. Χάρη στην φροντίδα, το μεράκι και την επαγρύπνησή τους,  διασώζεται η  πολιτιστική μας κληρονομιά και  μεταφέρεται στο σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Είναι τα  διοικητικά  συμβούλια  και μέλη  πολιτιστικών, εξωραϊστικών, μορφωτικών, αθλητικών συλλόγων .  Η τοπική αυτοδιοίκηση, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, μαθητικές κοινότητες, κ.α. Υπερήφανοι  και εντυπωσιασμένοι από τον πλούτο της παράδοσής μας την  μεταλαμπαδεύουν στις νέες γενιές .Οφείλουμε να εξάρουμε τη συμβολή τους, κάτι που προσωπικά το κάνω κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά τους.Τους συγχαίρω που βοηθούν στη διατήρηση της ιδιαιτερότητας του έθνους μας, που αγωνίζονται  ενάντια στον μαρασμό της υπαίθρου, τις περισσότερες φορές με πενιχρά μέσα. Τους οφείλουμε πολλά, εύχομαι να συνεχίσουν το δημιουργικό τους έργο , όπως κάνουν τόσα χρόνια, με την ίδια δύναμη και ευαισθησία. Σάββας Ι. ΑναστασιάδηςΒουλευτής Ν.Δ. Β΄ Θεσσαλονίκηςhttps://www.typosthes.gr/arthra-apopseis/170917_i-symboli-ton-syllogon-sti-diatirisi-tis-paradosis