07.06.2016- Ερώτηση προς τους υπουργούς Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τη στήριξη των επιχειρήσεων σε περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων.«Σύμφωνα με το Νόμο 4387 «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας- Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος –Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις» εντάσσονται σταδιακά στον Ενιαίο Φόρο Κοινωνικής Ασφάλισης οι περισσότερες ομάδες ασφαλισμένων. Αυτό έχει ως συνέπεια να αλλοιώνεται σε κρίσιμο βαθμό η ιδιαίτερη αντιμετώπιση που απαιτείται, προκειμένου να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφικής και πληθυσμιακής ιδιομορφίας της χώρας μας.

Πιο συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα, ο ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων σε περιοχές κάτω των 2000 κατοίκων λόγω του πολύπλευρου ρόλου που επιτελούσαν στις περιοχές αυτές, απολάμβαναν το δικαίωμα ασφάλισης ως αυτοαπασχολούμενοι στον κλάδο κύριας ασφάλισης των αγροτών του ΟΓΑ. Η ρύθμιση αυτή ήταν μια έμπρακτη στήριξη της Πολιτείας στην προσπάθεια τους να διατηρήσουν τα καταστήματα τους ανοιχτά, δίνοντας ζωή σε απομακρυσμένες ορεινές και νησιωτικές περιοχές.

Σήμερα όμως, με τη ψήφιση του Νόμου 4387, η κατηγορία αυτή ελεύθερων επαγγελματιών εντάσσεται στον ΕΦΚΑ με το καθεστώς των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ, κάτι που προκαλεί την αύξηση των ασφαλιστικών υποχρεώσεων τους και κατά συνέπεια θέτει εν αμφιβόλω τη διατήρηση της λειτουργίας των επιχειρήσεων τους, κάτι που θα έχει σημαντικές συνέπειες για τις τοπικές κοινωνίες. Πιο συγκεκριμένα, από 1/1/2017 καλούνται να καταβάλλουν ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση, ασφαλιστική εισφορά επί του εισοδήματος τους, όπως αυτό καθορίζεται με βάση το καθαρό φορολογητέο εισόδημα από την ασκούμενη δραστηριότητα και ανέρχεται σε 26,95% επί του φορολογητέου – ασφαλιστικού εισοδήματος.

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, συνυπολογίζοντας την αύξηση της φορολογίας εισοδήματος αλλά και τις αυξήσεις στους έμμεσους φόρους, οι ιδιοκτήτες των μικρών επιχειρήσεων αυτών θα αντιμετωπίσουν σημαντικές δυσχέρειες στην καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών τους, κάτι που μαθηματικά θα οδηγήσει αρκετές από αυτές στη σταδιακή αναστολή λειτουργίας. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι δεδομένο πως θα πλήξει τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής στην ελληνική ύπαιθρο και θα συμβάλλει περαιτέρω στην ερημοποίηση των ορεινών και νησιωτικών περιοχών.

Κατόπιν τούτων,