Στην Αθήνα 28 Μαΐου 2012, ημέρα Τρίτη και ώρα 10:00΄, στην Αίθουσα Γερουσίας του Μεγάρου της Βουλής, συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κ. Αντωνίου Μπέζα, με θέματα ημερήσιας διάταξης:

 α) Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Κύρωση των Συμφωνιών α) μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Ιράκ για την αναδιάρθρωση των οφειλών του προς το Ελληνικό Δημόσιο 

β) μεταξύ του Υπουργικού Συμβουλίου της Δημοκρατίας της Αλβανίας και του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Οργανισμού Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων (ΟΑΕΠ)».

ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας): Καλημέρα σε όλους τους συναδέλφους και σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. 

Το σχέδιο νόμου που συζητάμε, σήμερα, αποτελείτε από 2 άρθρα και αφορά την Κύρωση Συμφωνιών του Ελληνικού Κράτους με τους οφειλέτες μας και αποτελείτε από 2 άρθρα. Το πρώτο άρθρο, αφορά την Κύρωση της Διμερής Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Ιράκ, για την αναδιάρθρωση των οφειλών του τελευταίου, δηλαδή της Δημοκρατίας του Ιράκ προς το Ελληνικό Δημόσιο και είναι μία Συμφωνία, η οποία υπογράφηκε την 11 Οκτωβρίου του 2008 από τον τότε Υπουργό Οικονομικών της Ελλάδος με τον τότε Υπουργό Οικονομικών της Δημοκρατίας του Ιράκ.

Με την Συμφωνία αυτή προσδιορίζεται το σύνολο των διακανονισμένων οφειλών του Ιράκ προς το Ελληνικό Κράτος που στις 31/12/2007 ανερχόταν περίπου σε 259.074.255 δολάρια Ηνωμένων Πολιτειών και συμφωνήθηκε η αναδιάρθρωση των παραπάνω οφειλών ως ακολούθως: Εναπομένουσα οφειλή από την αρχική οφειλή με βάση την Συμφωνία θα αποτελέσει μόνον το ποσόν – το αρχικό κεφάλαιο, δηλαδή το ποσόν των 126.185.662 δολάρια Ηνωμένων Πολιτειών ενώ τα ποσά των τόκων, των συμβατικών τόκων και των τόκων υπερημερίας, ακυρώνονται αυτόματα. Δηλαδή, διαγράφονται από την οφειλή και βέβαια, για την εναπομένουσα οφειλή, δηλαδή για τα 126.185.662 δολάρια που θα οφείλει η Δημοκρατία του Ιράκ στο Ελληνικό κράτος, δεν θα υπολογίζονται και δεν θα λογίζονται τόκοι.

Η αποπληρωμή της οφειλής αυτής συμφωνήθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί σε 44 6μηνιαίες ισόποσες δόσεις και η αρχή της οποίας θα γίνει από την 1η Μαρτίου του 2019. 

Το 2008 ο τότε Υπουργός τον Οικονομικών, ο κ. Αλογοσκούφης, προέβη στην  υπογραφή αυτής της Συμφωνίας, λαμβάνοντας υπόψη τότε την δεινή οικονομική θέση της Δημοκρατίας του Ιράκ. Το γεγονός ότι η Ελλάδα, ήταν η μόνη από τις 56 χώρες-πιστωτές του Ιράκ που δεν είχε έρθει σε Συμφωνία με το Ιράκ, την αναγκαιότητα της ύπαρξης Συμφωνίας στα πλαίσια που ορίζει η Λέσχη των Παρισίων – ένα Συμβούλιο που αναδιαρθρώνει και συνεδριάζει συνήθως ανά μήνα και το οποίο ασχολείται με την αναδιάρθρωση χρεών χωρών μελών του – μέλος το οποίο αποτελεί και το Ιράκ -, την αδυναμία ίσως της είσπραξης του συνόλου της οφειλής και τον πιθανό κίνδυνο της αδυναμίας διεκδίκησης κανενός ποσού από το ποσό που μας οφείλει το Ιράκ και το γεγονός ότι και η Ε.Α.Σ., η οποία έκλεισε την αρχική Συμφωνία με το κράτος του Ιράκ, δηλαδή τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, δεν μπορούν να προβούν στην διαγραφή αυτού του χρέους.

          (Συνέχεια ομιλίας κ. ΣΑΒΒΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ, Εισηγητή της Ν.Δ.)

Με τη Συμφωνία αυτή προκαλούνται τα ακόλουθα αποτελέσματα στον προϋπολογισμό της Εταιρίας Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα: μείωση και αφαίρεση από τον προϋπολογισμό της ΕΑΣ ισόποσου ύψους, με αυτό που διαγράφηκε, δηλαδή, 125 εκατ. που αποτελεί τη διαγραφή των συμβατικών τόκων και των τόκων υπερημερίας, καθώς και στον Οργανισμό Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων, που, επίσης, προκαλεί μείωση στον προϋπολογισμό του, περίπου, 6. 920.000 €, που περιλαμβάνει τα ποσά από τη διαγραφή των συμβατικών τόκων και των τόκων υπερημερίας.

Οι παραπάνω απώλειες αντισταθμίζονται με τη διασφάλιση της καταβολής του αρχικού κεφαλαίου.

Το δεύτερο άρθρο αφορά στην Κύρωση Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Αλβανίας και αφορά μία Συμφωνία που υπογράφηκε τον Ιούνιο του 1991, μεταξύ Κοινοπραξίας Ελληνικών Τραπεζών και της Τράπεζας της Αλβανίας, τη State Bank of Albania. Με τη Συμφωνία, επίσης, αυτή διακανονίζεται και αναδιαρθρώνεται η οφειλή του αλβανικού κράτους προς την Ελλάδα, η οποία μαζί με τους τόκους και τους τόκους υπερημερίας ανέρχεται στο ποσό των 40.694.906 $ Η.Π.Α., που αποτελείται από το αρχικό κεφάλαιο, που ήταν 24.397.872 € και τους συμβατικούς τόκους και τους τόκους Υπερημερίας. Η αποπληρωμή του χρέους συμφωνήθηκε να γίνει σε δέκα χρόνια, σε 20 εξαμηνιαίες δόσεις. Η πρώτη δόση καταβλήθηκε στις 31 Μαρτίου του 2009 και, ήδη, αυτές καταβάλλονται κανονικά.

Επίσης, με τη Συμφωνία ρυθμίζεται και ο τρόπος καταβολής των τόκων και των τόκων υπερημερίας. Το Ελληνικό Δημόσιο και ο τότε Υπουργός Οικονομικών, ο κ. Αλογοσκούφης, προέβη σε αυτή τη Συμφωνία και την υπέγραψε, λαμβάνοντας υπόψη την αναγκαιότητα είσπραξης των οφειλόμενων ποσών, γιατί είχαν περάσει, περίπου, 18 χρόνια από την ημέρα που δημιουργήθηκε η οφειλή αυτή. Ελήφθη υπόψη ο συνυπολογισμός ολόκληρου του ποσού, δηλαδή, του αρχικού κεφαλαίου και των συμβατικών τόκων και των τόκων υπερημερίας και υπήρχε κίνδυνος να χαθούν όλα τα χρήματα από την παρέλευση πάρα πολλών ετών.

Το αποτέλεσμα από τη Συμφωνία είναι μόνο η χρονική υστέρηση καταβολής του χρέους, η μετατόπιση δηλαδή, το οποίο αντισταθμίζεται από την βεβαιότητα και από τη Συμφωνία είσπραξης του ποσού.

Ας δούμε τώρα το ιστορικό της δημιουργίας των οφειλών και πώς φτάσαμε μέχρι τις Συμφωνίες. Σε ό,τι αφορά στο πρώτο άρθρο, οι απαιτήσεις ξεκίνησαν από το 1985, όταν η τότε Ελληνική Βιομηχανία Όπλων και η ΠΥΡΚΑΛ υπέγραψαν Συμφωνία μαζί με τον Οργανισμό Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων, με το Υπουργείο Άμυνας του Ιράκ για την προμήθεια πυρομαχικών όπλων και οπλικών συστημάτων. Έκτοτε, το κράτος του Ιράκ επειδή αδυνατούσε να αποπληρώσει το χρέος, έγιναν πολλές παρεμβάσεις, διαιτητικά δικαστήρια και διενέξεις. Στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο λήφθηκε απόφαση, ότι έπρεπε να καταβληθεί το σύνολο της απαίτησης της χώρας και να καταβληθούν αυτά τα ποσά.

Στο μεσοδιάστημα, όμως, όπως γνωρίζουμε, επιβλήθηκε στη Δημοκρατία του Ιράκ εμπάργκο, οπότε όλες οι καταθέσεις δεσμεύτηκαν και δεν ήταν δυνατόν να καταβληθούν τα ποσά αυτά. Το 2008, υπογράφηκαν αυτές οι Συμφωνίες. Σήμερα, είμαστε στο 2013, περίπου πέντε χρόνια μετά. Το ερώτημα είναι, γιατί υπήρξε αυτή η καθυστέρηση, γιατί για να ενεργοποιηθεί η Συμφωνία θα πρέπει να κυρωθεί με νόμο στη Βουλή. Γιατί, επί πέντε χρόνια, εφόσον έχει υπογραφεί η Συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών μερών, η Κύρωση αυτή δεν έρχεται στη Βουλή, για να ενεργοποιηθεί και να ξεκινήσει η καταβολή;

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν από το συγκεκριμένο θέμα, τίθεται το ερώτημα και για άλλα ανάλογα θέματα, για να δούμε, εάν πράγματι υπάρχουν και άλλες εκκρεμείς τέτοιες υποθέσεις, γιατί καθυστερούν και ποια είναι η αιτία της καθυστέρησης. Υπάρχει ολιγωρία από τις πολιτικές ηγεσίες, ή από τη διοίκηση, για να μην έχουμε στη διάρκεια αλλά τέτοια φαινόμενα; Μιλάμε για ποσά, περίπου, 170 εκατομμυρίων ευρώ, τη στιγμή που γνωρίζουμε όλοι την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα και για μερικά εκατομμύρια γίνονται συζητήσεις, διενέξεις και τριβές με τους εταίρους και δανειστές μας.

Για το θέμα της Συμφωνίας του Ιράκ έχει κατατεθεί και σχετική ερώτηση στη Βουλή το Δεκέμβριο του 2012 από τον Βουλευτή της Ν.Δ. τον κ. Μιχελάκη και αφορούσε στην καθυστέρηση της Κύρωσης, η οποία δεν απαντήθηκε ποτέ, αλλά επανήλθε τον Φεβρουάριο του 2013 με επίκαιρη ερώτηση και απαντήθηκε από τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας και ίσως, είναι η αιτία και αφορμή που έρχεται για Κύρωση η Συμφωνία αυτή στη Βουλή.

(Συνέχεια ομιλίας κ. ΣΑΒΒΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ, Εισηγητή της Ν.Δ.)

Εμείς στηρίζουμε και ψηφίζουμε τη συμφωνία, αλλά θα παρακαλούσα και τους παριστάμενους Υπουργούς, εάν υπάρχουν εκκρεμότητες και στοιχεία στα Υπουργεία τους και τις υπηρεσίες τους να τις αναζητήσουν και να τα φέρουν προς κύρωση, γιατί είναι σημαντικά για τη χώρα μας και πρέπει να ενεργοποιηθούν.  

ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Εισηγητής της ΝΔ): Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι η δευτερολογία και η τοποθέτηση του συναδέλφου, θέλει κάποιες απαντήσεις.

 Κατ’ αρχήν, εάν σε κάθε περίπτωση και με κάθε ευκαιρία και σε κάθε συζήτηση και ψήφιση νόμου ασχολούμασταν με τις ιδεολογικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στα άλλα κόμματα, που τα οριοθετεί και τα περιχαρακώνει στα κόμματα της συγκυβέρνησης, ποτέ δεν θα κάναμε ουσιαστική δουλειά εδώ μέσα. Οι ιδεολογικές διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ με τη δική μας παράταξη, με το δικό μας κόμμα, είναι ξεκάθαρες, είναι γνωστές και εμείς δεν νιώθουμε καμία ανάγκη για να τις συζητήσουμε, είναι γνωστές και στην κοινωνία. Αυτό που έπρεπε να δει ο αγαπητός συνάδελφος ήταν οι διαφορές των συνιστωσών μέσα στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτό διαπιστώνεται αυτή τη στιγμή.

 Βεβαίως και υπήρχε φόβος να μην εισπραχθεί αυτό το χρέος και αν δεν το αντιλαμβάνεται ο κ. συνάδελφος, νομίζω ότι δεν αντιλαμβάνεται τίποτα και γι’ αυτό προφανώς μιλάει για ιδεολογικό και πολιτικό θέμα. Χαίρομαι, επειδή είναι και επίκαιρο το θέμα, διότι έβαλε και χώρες που έχουν διαπράξει γενοκτονίες. Άλλα συζητάτε και άλλα πρεσβεύετε με βάση τον αντιρατσιστικό νομό και άλλα λέτε.

 Τώρα, όσον αφορά την τοποθέτηση του για το θέμα αυτό, νομίζω ότι νόμοι, συγκεκριμένα θέματα, συγκεκριμένα προβλήματα, συγκεκριμένες διεκδικήσεις από χώρες, δεν λύνονται ούτε με θεωρητικολογίες ούτε με περιθωριακές ρητορικές, όπως έκανε ο συνάδελφός. Και βεβαίως η «τρικυμία εν κρανίω», μάλλον στο δικό του κρανίο υπάρχει και όχι στο δικό μας.

 Εγώ εκτιμώ και πιστεύω ότι πολύ καλώς η τότε κυβέρνηση ψήφισε αυτή τη συμφωνία και δέχθηκε αυτή τη διμερή συμφωνία, αφού βεβαίως ήταν επ’ ωφελεία για το Ελληνικό Κράτος, όπως πολύ σωστά αναπτύχθηκε από τους ομιλούντες Υπουργούς, αλλά και από κάποιους Εισηγητές. Ευχαριστώ πολύ.