30 Αυγούστου 2012
ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΕΝΑΝ «ΤΡΑΝΤΕΛΛΕΝΑ»
Η λύρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ποντιακής παράδοσης.
Συνοδεύει τους πόντιους σε κάθε έκφραση της ζωής τους, διαμορφώνει τις σχέσεις τους με τις πατρογονικές ρίζες και τους κρατάει δεμένους με συγκίνηση και νοσταλγία στο άρμα μιας μακράς και επώδυνης Ιστορικής μνήμης.
Τα συναισθήματα αυτά κυριάρχησαν αστραπιαία μέσα μου, κατά την επίσκεψή μου στα γραφεία της Aegean, όταν, μπαίνοντας στον ισόγειο χώρο του κτιρίου, αντίκρισα στον δεξιό τοίχο, λοξά τοποθετημένη, μία τεράστια λύρα, πέντε μέτρα, στα <<σπλάχνα >>, της οποίας είναι ανάγλυφα αποτυπωμένη η αναπαράσταση της μνήμης που συνθέτει την πορεία, την διαδρομή των κατατρεγμένων ποντίων προσφύγων.
<<Το λασπωμένο όνειρο της προσφυγιάς- 1920-1939>>, ονομάζεται το καταπληκτικό αυτό έργο του Παναγιώτη Τανιμανίδη και είναι αφιερωμένο
<< στη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας των Ποντίων και του αγαπημένου μας πατέρα Ζώρα Μελισσανίδη>>, Δημήτρης και Ιάκωβος Μελισσανίδης , ενώ σε μία γωνία του εντυπωσιακά διακοσμημένου χώρου υπάρχει μαζί με την Ελληνική, την Ευρωπαϊκή, την σημαία της Εταιρίας και η κίτρινη σημαία του πόντου με τον αητό.
Στους χώρους του κτιρίου κυριαρχεί η χαμογελαστή μορφή του Ζώρα , που πέρασε στην Ιστορία ως ένας θρύλος γνωστός για την φιλανθρωπία του και την μεγάλη αγάπη του για ότι έχει σχέση με τον πόντο.
<< Δεν μπορώ να ξεφύγω , με μπόλιασε ο πατέρας μου με την αγάπη για τον πόντο>>, είπε βουρκώνοντας ο Δημήτρης Μελισσανίδης, προφανώς ενθυμούμενος τον πατέρα του, όταν η συζήτηση έφτασε εκεί.
Παρασυρόμενος δε από το πάθος και την αγάπη του για τον ποντιακό χώρο, αναφέρθηκε στην ανάγκη ενότητάς του και στις προσπάθειες που κάνει ο ίδιος για να την πετύχει, μέσα στην οποία εντάσσεται και το Παμποντιακό συνέδριο που ετοιμάζεται να διοργανώσει το Φθινόπωρο.
Μιλούσε και σχεδίαζε σα να ονειρευόταν
Συγκινήθηκε το ίδιο, όταν η κουβέντα έφτασε στην κρίση και τις δυσκολίες που περνά η χώρα μας.
¶νθρωπος με αισθήματα και φιλοπατρία, σκέφτηκα.
Με την αλματώδη ανάπτυξη που έχει στις επιχειρηματικές δραστηριότητές του, που τον κατατάσσουν ανάμεσα στους κορυφαίους της χώρας, στη θέση του Δημήτρη Μελισσανίδη άλλοι, ίσως , θα ντρεπόντουσαν να πουν ότι είναι πόντιοι.
Αυτός , το λέει, το δείχνει, το έχει καμάρι και σημαία και είναι από τα πιο ενεργά μέλη στο χώρο, με πλούσιο έργο.
Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για τον Δημήτρη Μελισσανίδη.
Ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει όπως θέλει αυτό το σημείωμα.
Εγώ σήμερα ανακάλυψα έναν σύγχρονο <<Τραντέλλενα>>, έναν φλογερό πόντιο πατριώτη, με αρχές και αξίες , που δεν ξεχνά την καταγωγή του και που υπηρετεί με πίστη και σεμνότητα την ποντιακή ιδέα.
Αυτά ένιωσα την ανάγκη να καταθέσω.
Τρίτη 31 Ιουλίου 2012
Σάββας Ι. Αναστασιάδης
Βουλευτής