ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ,Προς: Την υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης,ΘΕΜΑ: «Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι βιώνουν καθημερινά τα κενά και τα βάρη του νέου ασφαλιστικού»Α. Η κατάρρευση των κυβερνητικών υποσχέσεων για το ασφαλιστικό σύστημα.Το ασφαλιστικό σύστημα, βασίζεται στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών, καθώς πρόκειται για ένα ιδιόρρυθμο «κοινωνικό συμβόλαιο». Έχει ως στόχο την οικονομική προστασία των πολιτών κατά το χρόνο επέλευσης των ασφαλιστικών κινδύνων (γήρας, θάνατος, ασθένεια), ενώ ταυτόχρονα μεριμνά για τη μη υπέρμετρη επιβάρυνση των σημερινών ή/ και μελλοντικών εργαζομένων. Ο θεσμός της κοινωνικής ασφάλισης κατοχυρώνεται Συνταγματικά στο αρ. 22 παρ. 5, όπου ρητά προβλέπεται ότι «το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει».

Η σημερινή κυβέρνηση εν πολλοίς στήριξε, τόσο την προεκλογική όσο και τη μετεκλογική της ρητορική στα θέματα του ασφαλιστικού, εκμεταλλευόμενη τις μέχρι τότε θυσίες των Ελλήνων πολιτών και τη συσσωρευμένη κόπωση της ελληνικής κοινωνίας από την παρατεταμένη οικονομική κρίση.

Στις προγραμματικές δηλώσεις του, τον Φεβρουάριο του 2015, ακούσαμε τον Πρωθυπουργό να υπόσχεται: καμία αύξηση ορίων ηλικίας, καμία μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων, σεβασμό στα θεμελιωμένα από το νόμο συνταξιοδοτικά δικαιώματα, επαναχορήγηση 13ης σύνταξης ως δώρο Χριστουγέννων, αξιοποίηση περιουσίας ασφαλιστικών ταμείων. Αντί γι’ αυτά όμως, η  κοινωνία βίωσε και συνεχίζει να βιώνει άγριες, οριζόντιες και άδικες περικοπές σε παροχές, απότομες μεταβολές των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης που θίγουν ώριμα δικαιώματα και δικαιώματα υπό προσδοκία, κατάργηση του ΕΚΑΣ και ραγδαία αύξηση του κόστους ασφάλισης καθιστώντας το θεμελιώδες αυτό κοινωνικό δικαίωμα «είδος πολυτελείας».

Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σε μια ύστατη προσπάθεια εξαπάτησης του Ελληνικού λαού χορήγησαν ένα έκτακτο βοήθημα – βαφτίζοντάς το «13η σύνταξη» – την  ίδια στιγμή που λόγω των περικοπών στερούσαν από τους συνταξιούχους ολόκληρη τη 12η και μέρος της 11ης σύνταξής τους. Για το βοήθημα αυτό, το Γραφείο Προϋπολογισμού στη Βουλή, αναφέρει στην τελευταία τριμηνιαία Έκθεσή του ότι «δόθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί πειστική ιεράρχηση των κοινωνικών αναγκών, αφήνοντας άλλες κατηγορίες ευπαθών ομάδων ακάλυπτες».

Η καταστροφική διαπραγμάτευση και οι παλινωδίες της κυβέρνησης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015,οδήγησαν στη δήλωση του Eurogroupτης 12ης Ιουλίου 2015, και στην επακολουθήσασα ψήφιση των ν. 4334/2015, 4336/2015 και 4337/2015, που επέφεραν σημαντικές – επί τα χείρω – αλλαγές στο ασφαλιστικό.Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να προχωρήσει: α) σε εμπροσθοβαρή μέτρα εξοικονόμησης πόρων από το συνταξιοδοτικό σύστημα, β) σε μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού γ) στη λήψη αντισταθμιστικών μέτρων για τη δημοσιονομική επίπτωση από την απόφαση του ΣτΕ  δ) στην εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος. Αυτά μεταφράζονται σε εξοικονομήσεις 2% του ΑΕΠ ως το 2018 από το ασφαλιστικό σύστημα, δηλαδή απώλειες περίπου 3,6 δις € για εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Οι απώλειες αυτές έχουν επηρεάσει όλες τις κατηγορίες συνταξιούχων, αλλά και εργαζομένων, αποδεικνύοντας με τον χειρότερο δυνατό τρόπο τον ανενδοίαστο και κατά συρροή εμπαιγμό της κυβέρνησης απέναντι στην κοινωνία.

Εξίσου παραπλανητική είναι και η θέση της κυβέρνησης ότι προστάτευσε το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων. Η διαδικασία κατάργησης του ΕΚΑΣ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, καθώς με την εφαρμογή της ΥΑ Φ11321/51600/1975/ 20.12.2016 έγινε ήδη η περικοπή των ποσών του ΕΚΑΣ για το 2017 κατά 50% οριζόντια για όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Β. Νόμος 4387/2016: Μια πολυδιαφημισμένη «μεταρρύθμιση» που μετέβαλε το ασφαλιστικό σύστημα σε μηχανισμό υπέρμετρης φορολόγησης και μείωσε δραματικά τις παροχές.

Συνεπεία των άστοχων χειρισμών της κυβέρνησης το ασφαλιστικό σύστημα μπήκε εκ νέου στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Με το 3ο Μνημόνιο η κυβέρνηση δεσμεύτηκε σε σειρά παραμετρικών, αλλά και δομικών αλλαγών στο υπάρχον σύστημα.

Κι ενώ, η οποιαδήποτε ουσιώδης αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος αυτονοήτως απαιτεί την επίτευξη ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών συναινέσεων, καθώς αφορά όχι μόνο τους τωρινούς συνταξιούχους, αλλά ΚΥΡΙΩΣ τους σημερινούς εργαζόμενους και τις γενιές που δεν έχουν καν ενταχθεί στην αγορά εργασίας, η κυβέρνηση με το νέο αυτό νόμο για άλλη μια φορά επέλεξε να αποφασίσει μόνη της, χωρίς καμία κοινωνική διαβούλευση και διάλογο – βασιζόμενη στην ισχνή κοινοβουλευτική της πλειοψηφία. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή τον Απρίλιο του 2016 και ψηφίστηκε αποτελώντας πλέον το νόμο 4387/2016 (Α’ 85/ 12.5.2016) έφερε μια σειρά από αλλαγές, για τις οποίες σήμερα (εννιά μήνες μετά την ψήφιση) φαίνεται ότι κανείς (περιλαμβανομένης της κυβέρνησης) δεν είναι έτοιμος να τις εφαρμόσει, γιατί δεν έγινε καμία ουσιαστική προετοιμασία. Ο βασικός εκ των κοινωνικών εταίρων, η ΓΣΕΕ ετοιμάζεται να προσφύγει στη δικαιοσύνη κατά του νόμου 4387/2016. Οι μεγαλύτερες επαγγελματικές και συνδικαλιστικές ενώσεις ετοιμάζονται και αυτές να προσφύγουν ή το έχουν ήδη πράξει.

Επιγραμματικά, ο ν. 4387/2016 (γνωστός και ως «νόμος Κατρούγκαλου») επέφερε τις εξής αλλαγές:

1. Ενοποίηση όλων των ταμείων κύριας ασφάλισης στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΕΦΚΑ).

2. Οριζόντια επιβολή εισφορών κύριας σύνταξης ύψους 20%. Σε αυτό προστίθενται οι εισφορές για περίθαλψη (6,95%) και για επικουρική και εφάπαξ, όπου αυτές ισχύουν. Οι εισφορές αυτές οδηγούν σε επιβαρύνσεις της τάξης του 38% για μεγάλες κατηγορίες ασφαλισμένων (περιλαμβανομένων των μισθωτών, αλλά και ελεύθερων επαγγελματιών και επιχειρηματιών), γεγονός που καθιστά ασύμφορη την παραγωγικότητα, τη δημιουργικότητα και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

3. Αλλοιώθηκε ο δεσμός της ανταποδοτικότητας μεταξύ εισφορών/ παροχών, δημιουργώντας αμφιβολίες ως προς τη συνταγματικότητά του συγκεκριμένου νόμου. Επί παραδείγματι, για 20 χρόνια υπηρεσίας και συντάξιμες αποδοχές 600€, ο συντελεστής αναπλήρωσης είναι κοντά στο 90%, κατακρημνιζόμενος στο 57% για 30 χρόνια υπηρεσίας και συντάξιμες αποδοχές 2.200€. Επιπλέον δε στηρίζει, ούτε δημιουργεί κουλτούρα αποταμίευσης.

4. Παρά τις θυσίες του ελληνικού λαού και τις μέχρι σήμερα περικοπές, η χρηματοδότηση του συστήματος από τον κρατικό Π/Υ εξακολουθεί να βρίσκεται σε επίπεδα σημαντικά υψηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο -γεγονός που αποτελεί προάγγελο νέων (επί τα χείρω) αλλαγών. Φτωχοποιεί τα μεσαία και υψηλά εισοδήματα, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί εγγύηση ότι εξασφαλίζεται η διαχρονική προστασία για τις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις.

5. Ο νόμος επέφερε σοβαρές (δυσμενείς) αλλαγές σε επιμέρους επαγγελματικές τάξεις, περιλαμβανομένων των αγροτών καθώς δεν έλαβε υπόψη τις ιδιαιτερότητες των κλάδων αυτών, εισάγοντας την -αντιβαίνουσα στο Σύνταγμα- όμοια μεταχείριση ανόμοιων περιπτώσεων.

6. Η κυβέρνηση παραπλάνησε τον ελληνικό λαό, όταν δια στόματος του τότε Υπουργού Εργασίας, κ. Κατρούγκαλου, διαβεβαίωνε ότι το ασφαλιστικό «κλείνει» και ότι οι (νέες) συντάξεις θα αρχίσουν αυξάνονται από το 2018 λόγω της αύξησης του ΑΕΠ και της ρήτρας ανάπτυξης που περιλαμβάνεται. Σήμερα συζητείται ανοιχτά η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης. Αποκαλύπτεται πλέον η συμφωνία της κυβέρνησης για τη χρήση της προσωπικής διαφοράς ως ένα ιδιότυπο «αμορτισέρ» για την επίτευξη πλεονασμάτων 3,5%.

7. Δημιούργησε σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, κυρίως αναφορικά με τις συντάξεις λόγω θανάτου, καθώς τα οριζόμενα όρια ηλικίας για τον επιζώντα σύζυγο, αλλά και οι σωρευτικές προϋποθέσεις του νόμου οδηγούν σε μεγάλες αδικίες και απώλεια των εισφορών που είχε καταβάλει ο θανών.

8. Ο 4387/2016, αλλά και οι λοιποί εφαρμοστικοί νόμοι του τρίτου Μνημονίου οδηγούν σε πλήθος αλλαγών για συνταξιούχους και εργαζόμενους. Ενδεικτικά (και όχι εξαντλητικά) αναφέρουμε τις ακόλουθες:

1) Αύξηση ορίων ηλικίας.

2) Αναπροσαρμογή όλων των κύριων συντάξεων, οδηγώντας σε συνταξιούχους 2 ταχυτήτων, με τις νέες συντάξεις να είναι μειωμένες 25% μεσοσταθμικά και τους παλιούς συνταξιούχους να έχουν μόνιμα τον κίνδυνο περικοπής της «προσωπικής διαφοράς».

3) Μειωμένη εθνική σύνταξη για άτομα με ποσοστό αναπηρίας κάτω από 80%.

4) Μειωμένες προσωρινές συντάξεις (από 80% στο 50%)

5) Μείωση των νέων επικουρικών συντάξεων κατά 15-20%

6) Μείωση των εφάπαξ παροχών κατά 10-30%.

7) Καθιέρωση εξοντωτικών ασφαλιστικών εισφορών, με βάση υπολογισμού το φορολογητέο εισόδημα, για τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους εργαζόμενους με μπλοκάκια, αλλά και τους αγρότες.

8) Μείωση της κατώτατης σύνταξης από 486€ σε 392,7€, αναδρομικά από 1/1/2015.

9) Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για επικουρική σύνταξη.

10) Αύξηση της εισφοράς υπέρ υγείας στις κύριες συντάξεις από το 4% στο 6% και επιβολή εισφοράς υπέρ υγείας στις επικουρικές (από 0% στο 6%) για την ακριβώς ίδια παροχή.

11) Μείωση των μερισμάτων του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών υπαλλήλων.

12) Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι 31/12/2019 για 370.000 χαμηλοσυνταξιούχους και αλλαγή των κριτηρίων υπαγωγής.

13) Κατάργηση οικογενειακού επιδόματος συζύγου σε κύριες συντάξεις και πλήρης κατάργηση οικογενειακών επιδομάτων σε επικουρικές συντάξεις.

14) Εισαγωγή πλαφόν στα 2.000€ για τις κύριες συντάξεις και 3.000 € για το σύνολο των συντάξεων.

15) Σημαντικές μειώσεις που μπορούν να φτάσουν έως και το 37% για τις νέες επικουρικές συντάξεις με ασφαλιστικό χρόνο μέχρι 31/12/2014.

16) Αύξηση του κόστους εξαγοράς αναγνώρισης πλασματικών ετών.

Γ. ΕΦΚΑ: Ο ασφαλιστικός «υπέρ-φορέας» χωρίς σχεδιασμό.

Την 1.1.2017 ξεκίνησε και επίσημα τη λειτουργία του ο νέος Ασφαλιστικός Φορέας, προερχόμενος από τη συγχώνευση των ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ, ΕΤΑΑ, ΝΑΤ, ΤΑΥΤΕΚΩ, ΕΤΑΤ-ΜΜΕ και Δημοσίου. Ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), άρχισε να λειτουργεί με ελλείμματα και αβέβαιο μέλλον. Συγκεκριμένα στον Προϋπολογισμό του ΕΦΚΑ για το 2017 προβλέπεται έλλειμμα 1,048 δις €, παρόλο που ο αρμόδιος υφυπουργός μιλάει για πολύ μικρότερο, χωρίς όμως να δίνει πειστικές απαντήσεις ως προς το γιατί δεν αποτυπώνονται αυτές οι θετικές εξελίξεις στον προϋπολογισμό του Ταμείου. Την ίδια στιγμή, ο νέος ΕΦΚΑ οφείλει σημαντικά ποσά τόσο στον ΕΟΠΥΥ όσο και στον ΟΑΕΔ, από εισφορές που δεν έχει αποδώσει στους ανωτέρω φορείς δημιουργώντας δυσχέρειες και σε αυτούς και αποκρύπτει το πραγματικό έλλειμμα της χρηματοδότησης των συντάξεων.

Μέχρι σήμερα ο ΕΦΚΑ δεν είναι ένας ενιαίος φορέας, αλλά μια ομπρέλα δομών με διαφορετικά δομικά προβλήματα η καθεμιά.Είναι αβέβαιο εάν και πότε θα υπάρξει πραγματική ενοποίηση όλων των δομών, ώστε να προκύψουν τυχόν οφέλη τόσο για τα δημόσια οικονομικά, όσο και για τους πολίτες.

Σήμερα, δύο μήνες μετά την έναρξη λειτουργίας του και εννιά μήνες μετά την ψήφιση των σχετικών διατάξεων, ο νέος ΕΦΚΑ δεν διαθέτει οριστικό οργανόγραμμα, κανονισμό παροχών, εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων στο ΔΣ, ενώ εκκρεμούν οι τοποθετήσεις των υπαλλήλων και οι εξουσιοδοτήσεις προς τους νέους προϊσταμένους. Οι καταγγελίες για αδιαφάνεια στις αναθέσεις για την οργάνωση και προβολή του νέου φορέα, στο κόστος και το είδος της παρεχόμενης «τεχνικής βοήθειας», στην τοποθέτηση προϊσταμένων, σε λάθη στο μητρώο των ασφαλισμένων λόγω προβλημάτων στη μετάπτωση των στοιχείων στο ενιαίο Μητρώο ΕΦΚΑ πληθαίνουν.

Παρά τις εξαγγελίες και τις διαβεβαιώσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Εργασίας, σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η διαδικασία έκδοσης του συνόλου των εφαρμοστικών και κανονιστικών πράξεων του νόμου (ΠΔ, ΚΥΑ, ΥΑ, εγκύκλιοι), ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι εγκύκλιοι χρησιμοποιούνται για λάθρα νομοθέτηση ή συμβάλλουν στην πολυπλοκότητα του συστήματος, με αποτέλεσμα αντί να εξειδικεύουν να πρέπει οι ίδιες να εξειδικευτούν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επικρατεί σύγχυση μεταξύ των ασφαλισμένων, αβεβαιότητα στην αγορά εργασίας, ένταση και αναστάτωση στη λειτουργία της αγοράς εν γένει, γεγονός που θα οδηγήσει τον φορέα με μαθηματική ακρίβεια και σε νέα οικονομικά προβλήματα.

Τέλος, με το αρ. 57 του ν. 4438/2016 προβλέφθηκε η δυνατότητα έκτακτης επιχορήγησης προς τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης προκειμένου να προχωρήσει η αποπληρωμή εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης. Η σχετική ΚΥΑ (2/3872/ΔΠΓΚ) δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (Β’54) στις 18/1/2017. Η διαδικασία βρίσκεται ήδη εκτός στόχου, καθώς για τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο δεν έχει εκδοθεί και πληρωθεί ούτε μια εκκρεμής σύνταξη.

Επειδή:

· Το νέο ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι προσανατολισμένο στους σημερινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους, αλλά ούτε προσφέρει διαχρονικά σταθερή προστασία των συνταξιούχων.

· Δημιουργεί αντικίνητρα για εργασία και δημιουργία, ενώ αντίθετα δημιουργεί κίνητρα για απόκρυψη εισοδημάτων και «ασφαλιστική μετανάστευση».

· Είναι μη βιώσιμο όπως επισημαίνει και το Γραφείο Προϋπολογισμού στη Βουλή στην πιο πρόσφατη τριμηνιαία έκθεσή του (Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2016).

Για τους λόγους αυτούς επερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

1. Είναι σήμερα δυνατός ο υπολογισμός συντάξεων βάσει των διατάξεων του ν. 4387/2016; Έχει προσδιοριστεί ο μαθηματικός τύπος για τον καθορισμό των συντάξιμων αποδοχών που θα χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης; Έχει ζητηθεί από την Ελληνική Στατιστική αρχή ο υπολογισμός της ετήσιας μεταβολής μισθών και αν ναι, σε ποιο στάδιο βρίσκεται η όλη διαδικασία;

2. Σε ποια φάση βρίσκεται ο επανϋπολογισμός των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων βάσει του ν.4387/2016; Τι δείχνουν τα πρώτα στοιχεία για το ύψος της προσωπικής διαφοράς (συνολικά και ανά εισοδηματική κατηγορία συνταξιούχων); Ποιος ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για την προσωπική διαφορά;

3. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι μια κατηγορία που υφίσταται τις περισσότερες αλλαγές. Ο υπολογισμός εισφορών βάσει πραγματικού φορολογητέου εισοδήματος του προηγούμενου έτους δημιουργεί διακυμάνσεις στις οφειλόμενες εισφορές και ουσιαστικά οδηγεί στο παράδοξο φαινόμενο αναντιστοιχίας εισφορών/ εισοδημάτων.

1) Πώς θα λειτουργήσει ο μηχανισμός των εκκαθαρίσεων των εισφορών και πότε αναμένεται να επιτευχθεί η εξομάλυνση; Ποιες είναι οι δυσκολίες που επέβαλαν τον υπολογισμό των εισφορών για το 2017 βάσει των εισοδημάτων του έτους 2015 και πώς θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα ότι εντός του πρώτου εξαμήνου 2017 θα πρέπει να καταβληθούν εισφορές β’ εξαμήνου 2016 και για τους πρώτους 6 μήνες του 2017; Γιατί ενώ αναγνωρίζετε ότι η εισφορά θα πρέπει να υπολογίζεται στα τρέχοντα εισοδήματα, εντούτοις δεν το κάνατε; Πώς θα αντιμετωπίσει το υπουργείο και η διοίκηση του ΕΦΚΑ το γεγονός ότι θα υπάρχει μια μόνιμη αναντιστοιχία μεταξύ εισοδημάτων και εισφορών, δημιουργώντας συνεχώς νέες αδικίες;

2) Πώς συμβαδίζουν οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού και συνολικά της κυβέρνησης για στήριξη των νέων επαγγελματιών και προώθηση της καινοτομίας με το γεγονός ότι αντί οι νέοι επαγγελματίες και επιστήμονες να απολαύουν έκπτωσης στις ασφαλιστικές εισφορές ως κίνητρο, αρχίζουν να σωρεύουν ασφαλιστικές εισφορές τις οποίες πρέπει να αποπληρώσουν εντός 15ετίας και μάλιστα προσαυξημένες;  

3) Πώς θα αντιμετωπιστούν οι λανθασμένοι χειρισμοί που έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται για τους εργαζομένους με «μπλοκάκια» και που οδήγησαν στην προσπάθεια νομοθέτησης μέσω εγκυκλίων και στη δημιουργία πλήθους αδικιών και στρεβλώσεων;

4. Πώς προχωρά η ένταξη στον ΕΦΚΑ του συστήματος απονομής συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων; Πώς θα γίνεται η εξυπηρέτηση των συνταξιούχων και ασφαλισμένων του δημοσίου και από ποιες δομές του ΕΦΚΑ μέχρι την πλήρη ένταξή τους στον ενιαίο φορέα;

5. Πώς προχωράει η κατάρτιση του οριστικού οργανογράμματος του ΕΦΚΑ; Ποιος ο σχεδιασμός για τις περιφερειακές υπηρεσίες που λειτουργούσαν έως σήμερα στις απομακρυσμένες περιοχές και τα νησιά; Πώς θα επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας και εξοικονομήσεις μέσα από το νέο οργανόγραμμα; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την έκδοση Ενιαίου Κανονισμού Παροχών και ποιες οι μέχρι σήμερα προπαρασκευαστικές ενέργειες του Υπουργείου και της Διοίκησης του ΕΦΚΑ, προκειμένου ο Κανονισμός να εκδοθεί εντός των προθεσμιών;

6. Ποιος είναι ο σχεδιασμός του Υπουργείου και του ΕΦΚΑ προκειμένου να επιτευχθεί η πλήρης ηλεκτρονική διακυβέρνηση του ασφαλιστικού συστήματος; Σε ποιο στάδιο βρίσκεται, ποιο το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης, ποια/ ποιες εταιρείες το έχουν αναλάβει, ποιες οι διαδικασίες ανάθεσης και ποια η χρηματοδότηση; Πώς εξασφαλίζεται η συμβατότητα με τα ήδη λειτουργούντα συστήματα και σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία διασύνδεσής τους; Πώς θα αντιμετωπιστούν τα λάθη (απώλειες εγγραφών, «σβήσιμο» ενσήμων κλπ) που διαπιστώθηκαν στη μετάπτωση των στοιχείων στο ενιαίο Μητρώο ΕΦΚΑ και που θα οδηγήσουν σε ταλαιπωρία χιλιάδες ασφαλισμένους; Ποιος ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για την επανενεργοποίηση της εφαρμογής «ΗΛΙΟΣ» και τη δημοσίευση στοιχείων για τις συντάξεις, η οποία παραμένει ανενεργή από τον Ιούλιο του 2015;

7. Πόσες εφαρμοστικές και κανονιστικές πράξεις (ΠΔ, ΚΥΑ. ΥΑ, εγκύκλιοι) απαιτούνται για τη λειτουργία του ΕΦΚΑ και πόσες εκκρεμούν;

8. Πόσες είναι οι εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης; Πώς είναι η κατανομή των εκκρεμών αιτήσεων ανά έτος υποβολής; Έχουν συγκροτηθεί τα απαραίτητα συνεργεία υπαλλήλων που θα απασχοληθούν για την εκκαθάριση των εκκρεμών αιτήσεων; Πώς προχωρά η διαδικασία αποπληρωμής αυτών, βάσει της διάταξης του Νοεμβρίου 2016 (αρ. 57 ν.4438/2016) και της κοινής υπουργικής απόφασης της 18ης Ιανουαρίου; Τέλος, πώς διασφαλίζει η κυβέρνηση ότι θα απορροφηθεί το σύνολο των 860 εκ. € που έχουν προβλεφθεί για το σκοπό αυτό από τον κρατικό Π/Υ; Ποιες είναι οι επιπτώσεις από την καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης για την ύπαρξη και διάθεση του συνολικού κονδυλίου των 860 εκ. €;  

9. Οι αγρότες είναι μια ακόμα ειδική κατηγορία επαγγελματιών, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ενιαία, χωρίς καμία πρόνοια νόμου για τις ιδιαιτερότητες του κλάδου, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη πολλών μικρών οικογενειακών εκμεταλλεύσεων. Πώς αντιμετωπίζει το Υπουργείο το γεγονός ότι υπάρχει σημαντική διακύμανση των εισοδημάτων των αγροτών, οφειλόμενη συχνά και σε παράγοντες εκτός του ελέγχου τους; Πώς θα καταβληθούν οι εισφορές που εκκρεμούν για το Β’ εξάμηνο 2016 με δεδομένο ότι σε αυτές προστίθενται και εκείνες του 2017; Ποιοι είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και διαδικασίες ώστε να εντοπίζεται και να αντιμετωπίζεται εντός του πλαισίου που θέτει ο νόμος η απασχόληση των συνταξιούχων (αγροτών και λοιπών) σε αγροτικές εκμεταλλεύσεις;

10. Πώς θα αντιμετωπίσει το Υπουργείο και ο ΕΦΚΑ τις κοινωνικές αδικίες που δημιουργεί ο αποκλεισμός από τη σύνταξη λόγω θανάτου, εάν ο/η σύζυγος είναι νεότερος/η των 55 ετών τη χρονική στιγμή που λήγει η τριετία από τον θάνατο του ασφαλισμένου; 

11. Τι γίνεται με τις οφειλές των ασφαλιστικών ταμείων (τώρα ΕΦΚΑ) προς τον ΕΟΠΠΥ και τον ΟΑΕΔ, οι οποίες βαίνουν αυξανόμενες; Γιατί φαίνεται να υπάρχει αναντιστοιχία στα μεγέθη που αποτυπώνονται στους προϋπολογισμούς των φορέων αυτών – για παράδειγμα ενώ τα ασφαλιστικά έσοδα υπέρ ΕΟΠΥΥ στον Π/Υ του ΕΦΚΑ αναγράφονται στα 4,923 δις  €, στον ψηφισμένο κρατικό Π/Υ είναι στα 4,323 δις €; Ποιο είναι το πραγματικό προϋπολογισμένο έλλειμμα του ΕΦΚΑ και εάν είναι μικρότερο από το καταγεγραμμένο, όπως υποστήριξε πολλάκις ο κ. Υφυπουργός, γιατί αυτό δεν αποτυπώνεται στον επίσημο προϋπολογισμό; 

Οι επερωτώντες βουλευτές

1. Βρούτσης Ιωάννης, βουλευτής Κυκλάδων

2. Μηταράκης Νότης, βουλευτής Χίου

3. Οικονόμου Βασίλης, βουλευτής Επικρατείας

4. Παναγιωτόπουλος Νίκος, βουλευτής Καβάλας

5. Κασαπίδης Γιώργος, βουλευτής Κοζάνης

6. Γεωργαντάς Γιώργος, βουλευτής Κιλκίς

7. Μπουκώρος Χρήστος, βουλευτής Μαγνησίας

8. Ασημακοπούλου Άννα- Μισέλ, βουλευτής Β’ Αθηνών

9. Αραμπατζή Φωτεινή, βουλευτής Σερρών

10. Αθανασίου Χαράλαμπος, βουλευτής Λέσβου

11. Αναστασιάδης Σάββας, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης

12. Αντωνίου Μαρία, βουλευτής Καστοριάς

13. Αυγενάκης Λευτέρης, βουλευτής Ηρακλείου

14. Βαγιωνάς Γιώργος, βουλευτής Χαλκιδικής

15. Βλάχος Γιώργος, βουλευτής Αττικής

16. Βούλτεψη Σοφία, βουλευτής Β’ Αθηνών

17. Γιαννάκης Στέργιος, βουλευτής Πρεβέζης

18. Γκιουλέκας Κωνσταντίνος, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης

19. Δένδιας Νικόλαος-Γεώργιος, βουλευτής Β’ Αθηνών

20. Καλαφάτης Σταύρος, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης

21. Καραμανλή Άννα, βουλευτής Β’ Αθηνών

22. Καραμανλής Κώστας, βουλευτής Σερρών

23. Καράογλου Θεόδωρος, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης

24. Κατσανιώτης Ανδρέας, βουλευτής Αχαΐας

25. Κεδίκογλου Συμεών, βουλευτής Ευβοίας

26. Κέλλας Χρήστος, βουλευτής Λάρισας

27. Κεραμέως Νίκη, βουλευτής Επικρατείας

28. Κουκοδήμος Κώστας, βουλευτής Πιερίας

29. Κουμουτσάκος Γιώργος, βουλευτής Β’ Αθηνών

30. Κυριαζίδης Δημήτρης, βουλευτής Δράμας

31. Σταϊκούρας Χρήστος, βουλευτής Φθιώτιδας

32. Σταμάτης Δημήτρης, βουλευτής Επικρατείας

33. Τζαβάρας Κωνσταντίνος, βουλευτής Ηλείας

34. Φορτσάκης Θεόδωρος, βουλευτής Επικρατείας

35. Φωτήλας Ιάσονας, βουλευτής Αχαΐας

36. Χατζηδάκης Κωστής, βουλευτής Β’ Αθηνών