Toυ Σάββα Αναστασιάδη-Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης-Σάλο έχει προκαλέσει , η σχεδόν ομόφωνη, αναγνώριση της  Γενοκτονίας των Αρμενίων και των λοιπών Χριστιανικών λαών της Ανατολής, από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο.Η απόφαση της Γερμανίας προβλημάτισε έντονα την Τουρκική Κυβέρνηση και διπλωματία, που προσπαθεί να διαχειρισθεί το θέμα με απειλές και την ανάκληση του Πρεσβευτή της στο Βερολίνο.

Η στάση της Τουρκίας δείχνει αδυναμία, αμηχανία και πανικό.Η θέση της βέβαια γίνεται ακόμη δυσχερέστερη αν  αναλογισθεί κανείς πως η αναγνώριση έρχεται από μία Χώρα, τη Γερμανία, που ήταν σύμμαχος και καθοδηγητής της, στα τραγικά γεγονότα της Γενοκτονίας των Χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής.Γιατί, αφού ο συνένοχος στο έγκλημα αναγνωρίζει την ευθύνη του, τότε είναι εξαιρετικά δύσκολο και στο βασικό ένοχο να επιμένει στην άρνηση.

Στην  εποχή μας είναι κοινά αποδεκτό ότι οι λαοί και τα έθνη, μπορούν να πετύχουν τη συμφιλίωση και τη συνεργασία μόνο μετά από μία ειλικρινή αναγνώριση των λαθών του παρελθόντος.

Αυτό έκανε η Γερμανία με το Ολοκαύτωμα ως ένοχη και το κάνει και τώρα ως  συνένοχη.

Αυτή η στάση της λειτούργησε θετικά στις σχέσεις της με το  Εβραϊκό κράτος και λαό, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι ο σύγχρονος Γερμανικός λαός έχει διαμορφώσει εντελώς διαφορετική λογική και αντίληψη από αυτή των προγόνων του.

Η άρνηση από τους σημερινούς Κυβερνώντες την Τουρκία, να αποδεχθούν λάθη και εγκλήματα του παρελθόντος για τα οποία οι ίδιοι δεν φέρουν ευθύνη, στέκεται εμπόδιο σε οποιαδήποτε ειλικρινή συμφιλίωση, συνεργασία και συνύπαρξη.

Όσο  οι Τούρκοι, αλλά και οι γνωστοί ντόπιοι, θα προσπαθούν να διαχειρισθούν την μνήμη της Γενοκτονίας μέσω της αμφισβήτησης και της άρνησης, εμείς θα επιμένουμε στην αναγνώριση.

Γιατί πιστεύουμε και είναι και αποδεδειγμένο,  ότι όταν οι λαοί ξεχνούν, αφήνουν παράθυρο στην επανάληψη.

Οι αρνητές πρέπει να αντιληφθούν ότι με την τροπή που έχει πάρει το ζήτημα, ενισχύονται οι θέσεις σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, όλων, όσων, ζητούν τη διεθνοποίηση και αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελληνικών πληθυσμών της Ανατολής ( Πόντου, Μ. Ασίας, Θράκης) και αποδυναμώνονται οι θέσεις των αμφισβητιών και αρνητών της Γενοκτονίας.

Τέλος, επειδή ένας έξ΄ αυτών, ο Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης, δέχθηκε και δέχεται συχνά σφοδρές επιθέσεις  από Βουλευτές, από προσφυγικά σωματεία, πολίτες και από εμένα προσωπικά, και επειδή πολλά λέγονται και γράφονται από πολλούς, θέλω να διευκρινίσω και  να γίνει κατανοητό, ότι, οι  αναφορές μου , πιστεύω  και όλων των άλλων ε,πικριτών του, δεν έχουν σχέση με το πρόσωπό του.

Αντιθέτως σαν  άνθρωπος θα έλεγα ότι μου είναι συμπαθής.

Οι αναφορές μου έχουν σχέση με τις δημόσιες τοποθετήσεις του και τις θέσεις του, περί Γενοκτονίας και άλλων θεμάτων για τα οποία διαφωνούμε πολιτικά, όπως είναι η παιδεία, η θρησκεία, η ιστορία, η γλώσσα κ.λπ.

Άλλο η πολιτική κριτική, που αποτελεί και την πεμπτουσία της δημοκρατίας, και άλλο η ανθρωποφαγία, στην οποία δηλώνω ξεκάθρα αντίθετος και πολέμιος.

Κατά τ’ άλλα, συνεχίζουμε τον αγώνα εναντίον κάθε πράξης άρνησης, που εξ αντικειμένου ρίχνει νερό στο μύλο των γενοκτόνων, στην περίπτωση του Φίλη, των κεμαλιστών και ισλαμοφασιστών της Άγκυρας, που συνεχίζουν τις πολιτικές της Γενοκτονίας με άλλα μέσα.