Αποτίμηση των εκδηλώσεων για την ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας και εκτίμηση για το τι θα πρέπει να γίνει από δω και πέρα στο πλαίσιο μίας εθνικής στρατηγικής έκανε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Β’ Θεσσαλονίκης, πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής Σάββας Αναστασιάδης μιλώντας στο Ράδιο Θεσσαλονίκη 94.5 FM και τον δημοσιογράφο Στέφανο Διαμαντόπουλο.
«Η βραδινή εκδήλωση στην πλατεία Αγίας Σοφίας είχε αρκετό κόσμο, όμως αυτό δεν αρκεί. Αυτή η ιστορία των εκδηλώσεων μνήμης κάθε 19η Μαΐου άρχισε να κουράζει τον κόσμο. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αποστασιοποιούνται οι νέοι. Άρα πρέπει το κίνημα να ανανεωθεί για να αποκτήσει νέα δυναμική. Γι αυτό κάνουμε προσπάθεια εγώ και άλλοι βουλευτές να αναλάβει πλέον το θέμα η κυβέρνηση», ανέφερε ο κ. Αναστασιάδης.
Για τη στρατηγική διεκδίκησης που θα πρέπει να υιοθετηθεί ο βουλευτής της ΝΔ επισήμανε:
«Το ποντιακό θέμα δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου των Νεότουρκων που ξεκίνησε το 1913-1914 και είχε ως επιστέγασμα της τραγική εμπειρία της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ενιαία πρέπει λοιπόν να δούμε το θέμα και όχι μεμονωμένα. Σήμερα μιλάμε για γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής από την οθωμανική αυτοκρατορία».
Για τα βήματα που έγιναν ως τώρα παρατήρησε:
«Το θέμα της μνήμης και της αναγνώρισης της Γενοκτονίας μέχρι πριν από μερικά χρόνια το διατήρησε ζωντανό ο ποντιακός συλλογικός χώρος. Το 1994 έγινε μεγάλος αγώνας με πρωτεργάτη τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και η Πολιτεία αναγνώρισε τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και καθιέρωσε τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης. Μέχρι τότε είχε υποβαθμιστεί το θέμα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στο βωμό των καλών σχέσεων με την Τουρκία. Τα τελευταία χρόνια έχουμε κινήσεις από την πλευρά του κράτους και ο σημερινός πρωθυπουργός με σαφήνεια αναφέρεται στην ανάγκη για διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας».
Τέλος για τη στάση και τις ευθύνες της Τουρκίας ο κ. Αναστασιάδης είπε:
«Αν η Τουρκία δεν καταδικαστεί ως γενοκτόνος θα συνεχίσει την ίδια τακτική. Αν αρχίσει να αναγνωρίζεται η γενοκτονία, από επιθετική και δικαιωμένη η Τουρκία θα είναι μία χώρα που απολογείται στη διεθνή κοινότητα. Είναι ένα κράτος γενοκτόνο, η τακτική της 100 χρόνια μετά δεν άλλαξε. Στο πλαίσιο υπεράσπισης των ανθρωπίνων αξιών και δικαιωμάτων πρέπει να δικαιωθούν τα θύματα της Γενοκτονίας, που εκτιμώ ότι ξεπερνούν τους 353.000 όπως είναι η επίσημη καταγραφή. Το ζήτημα είναι σημαντικό διότι η διατήρηση της μνήμης είναι ζωτικής σημασίας για την ύπαρξη ενός έθνους στο βάθος του χρόνου».