Πληροφορούμαι από την αρθρογραφία των ημερών ότι το θέμα των ιεροδιδασκάλων (ιμάμηδων) της Θράκης προκαλεί ακόμη μεγάλη αναστάτωση στους «μεβλούτηδες», δηλαδή στα όργανα της τουρκικής προπαγάνδας. Βουλευτές αρθρογραφούν κατά της ελληνικής πολιτείας, υιοθετώντας τις απόψεις της Τουρκίας. Γιατί, άραγε, τα όργανα της Άγκυρας αναστατώνονται τόσο πολύ με το θέμα των διορισμένων από το ελληνικό κράτος ιεροδιδασκάλων της Θράκης; 
Αυτό είναι ένα ερώτημα που προσωπικά δεν με απασχολεί για πρώτη φορά. Το θέτω σήμερα σχεδόν ρητορικά. Ένα φαινομενικά ανώδυνο θέμα, που η ελληνική πολιτεία δεν άγγιζε καν επί δεκαετίες, κρύβει πολλή ουσία γι’ αυτό που ονομάζουμε τουρκικές διεκδικήσεις. Οι συστηματικές κινήσεις δε που κάνουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ τα τελευταία 15 χρόνια αποτελούν εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια της γαλάζιας πατρίδας του Ερντογάν. 
Τον Ιανουάριο του 2013, κατέθεσα (μαζί με άλλους δώδεκα συναδέλφους βουλευτές) και υποστήριξα, τροπολογία που έδινε  λύση  στο ζήτημα της σύνθεσης της επιτροπής επιλογής των μουσουλμάνων ιεροδιδασκάλων ώστε να εφαρμοστεί ο νόμος 3536/2007 που είχε θεσπίσει ο τότε υπουργός Παιδείας, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης. Θρακιώτης, που συνεπάγεται πολύ καλή γνώση της πραγματικότητας που βιώνουν οι κάτοικοι της περιοχής, καθημερινά. Το γεγονός αυτό προκάλεσε λυσσαλέα  αντίδραση των δυνάμεων που καθοδηγούνται από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και επιδιώκουν τη διατάραξη των ομαλών σχέσεων χριστιανών και μουσουλμάνων, αλλά και της ίδιας της τουρκικής κυβέρνησης. Γιατί συνέβη αυτό; 
Γιατί μια επιτροπή που πλέον θα λειτουργούσε προκάλεσε τέτοιον πανικό και λυσσαλέα αντίδραση;
Όσο δεν διόριζε το ελληνικό κράτος ιεροδιδασκάλους, δηλαδή συμβασιούχους δημοσίους υπαλλήλους με θητεία 9μηνης διάρκειας, τα  ελληνικά δημόσια σχολεία δεν μπορούσαν να διδάξουν το μάθημα των θρησκευτικών (κοράνι) στους μουσουλμάνους μαθητές. Αυτό είχε ως συνέπεια τα παιδιά να φοιτούν -συνήθως χωρίς  τη θέλησή τους- στα Κουράν Κουρσού, ιδιωτικά σχολεία διδασκαλίας και μελέτης του κορανίου, στην ουσία χώροι ανθελληνικής προπαγάνδας, τα οποία χρηματοδοτούνταν και ελέγχονταν από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, δηλαδή από την Άγκυρα. 
Ο νόμος Στυλιανίδη ήθελε να βάλει τέλος. Η μη λειτουργία της επιτροπής που θα επέλεγε τους ιεροδιδασκάλους κρατούσε το νόμο ανενεργό, προς μεγάλη χαρά των οργάνων της τουρκικής προπαγάνδας. Η τροπολογία του 2013 έβαλε τέλος στα σχέδια της Άγκυρας. Και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. 
Αυτό φυσικά δεν αρέσει στα εγχώρια όργανα της Άγκυρας. Ούτε στην Άγκυρα. Σε πρόσφατο άρθρο η Millet (01.08.2020) επιτίθεται σφοδρά στο θεσμό των ιεροδιδασκάλων, τους αποδίδεται η κατηγορία ότι υπηρετούν το ορθόδοξο κρατικό σύστημα και ότι αποσκοπούν στην εξαφάνιση της μουσουλμανικής τουρκικής ταυτότητας στη Δυτική Θράκη. 
Γιατί αυτή η αντίδραση; 
Διότι απλούστατα οι ιεροδιδάσκαλοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ από την Άγκυρα. Κι ας είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Διότι απλά η Ελληνική Πολιτεία δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές της δημόσιας εκπαίδευσης να μη στερούνται τη διδασκαλία της θρησκείας τους και σε πιστούς  να  μη  βλέπουν τα τεμένη τους να μετατρέπονται σε γιάφκες ανθελληνικής προπαγάνδας και εν γένει πολιτικής. Διότι η μεγάλη πλειοψηφία της μειονότητας προτιμά την διδασκαλία της θρησκείας της, παρά την προπαγάνδα.
 Συμπερασματικά: όταν το ελληνικό κράτος λειτουργεί εθνοκεντρικά, τότε υπερασπίζεται στην πράξη όχι μόνο τα δίκαια της πατρίδας μας, αλλά πρωτίστως κοινωνικά κι ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία για εμάς είναι αυτονόητα και αποτελούν δείκτες πολιτισμού, ενώ οι εξ Ανατολών γείτονές μας τα απαξιώνουν. 
Η πρόσφατη δημόσια τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια κέρδισε τον ελληνικό λαό γιατί, όπως και στο παράδειγμα των ιεροδιδασκάλων, έδειξε πως πρέπει να λειτουργεί η ελληνική διπλωματία. Με παρρησία και ευθύτητα ενώπιον όσων προσβάλλουν τα δίκαιά μας. Η στάση της Ελλάδας στον Έβρο αλλά και στο Αιγαίο τον τελευταίο χρόνο έδειξαν ότι κάτι αλλάζει ως προς την αντίληψη για το τι σημαίνει… «καλή γειτονία». 
Έχουμε χρέος στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στην πατρίδα και την ιστορία, να δείχνουμε πνεύμα εθνικό και στη Θράκη. Να κάνουμε βήματα που θα προστατεύουν τους πληθυσμούς, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, και παράλληλα θα εξοβελίσουν όσους λειτουργούν σε βάρος της πατρίδα μας, παραβιάζοντας το σύνταγμα και τους ελληνικούς νόμους. Πολύ περισσότερο όταν φοράνε κοστούμι βουλευτή του ελληνικού κοινοβουλίου, η τιμωρία θα πρέπει να είναι όχι μόνο πολιτική, πρέπει να είναι παραδειγματική. 
Το να κάνουμε τα στραβά μάτια σε τέτοια φαινόμενα, πληγώνουν κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα. Πλήττουν την αξιοπιστία των πολιτικών στα μάτια των πολιτών. Ζημιώνουν την πατρίδα. Στήνουν κερκόπορτες.