Η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα και τη Θράκη θα μείνει στην Ιστορία μαζί με ένα τεράστιο ερώτημα για τη σκοπιμότητά της.

Σε μια συγκυρία κατά την οποία η Τουρκία βρίσκεται σε κόντρα με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις ΗΠΑ, που αντιμετωπίζει πρωτόγνωρα εσωτερικά προβλήματα, βρέθηκε η Ελλάδα να παίξει τον ρόλο του συνομιλητή. Σε μια συγκυρία με την Αγκυρα να πιέζει την Αθήνα να εκδώσει τους φερόμενους ως πραξικοπηματίες, παρά την αντίθετη απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης, που το παιχνίδι της Τουρκίας στη Θράκη βρίσκεται σε πρωτοφανή ένταση σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, που ο Ερντογάν όπου σταθεί κι όπου βρεθεί αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης (τον ακρογωνιαίο και αδιαπραγμάτευτο λίθο για τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου) και μιλά για την Τουρκία της καρδιάς του, η ελληνική κυβέρνηση του έδωσε την ευκαιρία για ένα νέο σόου αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη και στο Αιγαίο, και, μάλιστα, επί ελληνικού εδάφους.

 

Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι η επίσκεψη Ερντογάν βρήκε την ελληνική πλευρά αδικαιολόγητα απροετοίμαστη. Ευτυχώς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος με την πείρα και τη βαθιά γνώση των θεμάτων έσωσε την τιμή της χώρας, απαντώντας άμεσα στην ανοίκεια και εκτός πρωτοκόλλου επίθεση του επίδοξου «νεοσουλτάνου».

 

Εν συνεχεία, η στάση του κ. Τσίπρα μπορεί να ικανοποίησε εν μέρει το κοινό πατριωτικό αίσθημα, ήταν όμως μονόδρομος μετά την τροπή που πήρε η επίσκεψη, προκειμένου να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Και, φυσικά, αποτελεί ακόμη μία έκρηξη λαϊκισμού από έναν πολιτικό κατεξοχήν εθνομηδενιστή.

 

Ακούσαμε τα περί κατοχής στη βόρεια Κύπρο από τον επικεφαλής του πολιτικού σχηματισμού που το 2004 έλεγε «ναι» στο Σχέδιο Ανάν!

 

Ακούσαμε τα περί Αγίας Σοφίας από τον επικεφαλής της κυβέρνησης των αρνητών της Γενοκτονίας του Ποντιακού και του Μικρασιατικού Ελληνισμού!

Εκτός κι αν έχουν αρχίσει να διαλύονται οι… αυταπάτες του κ. Τσίπρα και στα εθνικά θέματα.

 

Στο διά ταύτα, δώσαμε βήμα στον συνεχιστή της πολιτικής του κεμαλισμού εξαιτίας του οποίου σχεδόν έναν αιώνα μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης ο Ελληνισμός της Τουρκίας, εξαιτίας της ψυχρής και μεθοδικής πολιτικής πρωτοφανών διακρίσεων και εξοντωτικών μέτρων του τουρκικού κράτους, συρρικνώθηκε κατά περίπου 95%, σχεδόν εξαφανίσθηκε, ενώ ο μουσουλμανικός πληθυσμός της ελληνικής Θράκης αυξήθηκε περισσότερο από 50%.

Δώσαμε βήμα στον συνεχιστή της πολιτικής των πρώτων γενοκτονιών του 20ού αιώνα.

Δώσαμε βήμα στον συνεχιστή της πολιτικής του Αττίλα – κατακτητή της Κύπρου.

Δώσαμε βήμα στον πολιτικό που καθ’ ομολογίαν του χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές για να πλήξει την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Και σε μια συγκυρία πλήρους αμφισβήτησής του διεθνώς, δώσαμε βήμα στον ηγέτη μιας αμφιλεγόμενης και επεκτατικής «Δημοκρατίας».

 

Η επίσκεψη Ερντογάν στη χώρα μας, όπως εξελίχθηκε, ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να τεθούν δημόσια θέματα και ζητήματα που μέχρι σήμερα δεν τόλμησε κανείς να θέσει. Αναφέρομαι στo θέμα της εξόντωσης του ελληνικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης και των περιουσιών τους, κάτι που μόνο ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης είχε το σθένος να το θέσει στον Τούρκο πρόεδρο κατά τη συνάντησή τους. Και το θέμα, βέβαια, της Γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής και κυρίως των Ελλήνων Ποντίων, Μικρασιατών και Θρακιωτών. Δυστυχώς η ευκαιρία χάθηκε.

 

Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της ΝΔ