Επειδή η οικονομία βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την ψυχολογία της αγοράς και του κόσμου, είναι επόμενο να επηρεάζεται από  δεδομένα τα οποία ανακύπτουν στο  κοντινό περιβάλλον. Οι εθνικές οικονομίες εντός της ευρωπαϊκής ένωσης είναι σαν συγκοινωνούντα δοχεία.  Τυχόν αλλαγές, μεταβολές, αναπτύξεις ή ατυχήματα γίνονται αισθητά σε όλους αλλά πολύ ταχύτερα στα άμεσα συνορεύοντα δοχεία. Στις οικονομίες και τις κοινωνίες δηλαδή που είναι  άμεσα συνυφασμένες  με τα εν λόγω κράτη.

Έτσι, με αυτά τα δεδομένα, δεν μπορούμε να μένουμε αδιάφοροι ούτε για τα πρόσφατα γεγονότα στην  Κύπρο, ούτε για τους πιθανούς  τρόπους   λειτουργίας των ευρωπαϊκών οργάνων και ισχυρών κυβερνήσεων  για τα προς επίλυση θέματα που ανακύπτουν  σε κάθε χώρα. Πόσο  μάλλον είναι δυνατόν να μείνουμε αδιάφοροι σε μια τόσο κοντινή κοινωνία , σε μια οικονομία με ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά αλλά σίγουρα με πολλούς οικονομικούς και όχι μόνο δεσμούς. Οι συναλλαγές και οι επιχειρηματικές σχέσεις  των δυο χωρών, όπως είναι φυσικό, είναι αρκετά ανεπτυγμένες  και είναι επόμενο να μένουν εκκρεμότητες , να δημιουργούνται  προσδοκίες και ίσως να ανατρέφονται φόβοι, για την πορεία των πραγμάτων στη χώρα μας. 

Οι εξελίξεις σαφώς και δεν μας αφήνουν ανεπηρέαστους  αλλά επιβάλλεται να μείνουμε προσηλωμένοι στο εθνικό μας σχέδιο δράσης για την έξοδο από την πολυμέτωπη δίνη της κρίσης στη χώρα μας. Αυτό μας καθιστά συνολικά υπευθύνους ως προς την επικέντρωση στο στόχο, χωρίς παρεκκλίσεις .  

 Η χώρα μας και η κυβέρνηση Σαμαρά, είναι αλήθεια ότι έχει εισπράξει πάρα πολλά εύσημα για την μέχρι τώρα πορεία της, για την σοβαρότητα που αντιμετωπίζει τα θέματα που ανακύπτουν, για τους χειρισμούς της, την αποφασιστικότητα και την εν γένει εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Οι βελτιώσεις είναι μεγάλες, αλλά έχουμε ακόμη δρόμο. Εκτός των επαίνων, χτυπούν και καμπανάκια ότι οι μεταρρυθμίσεις που έχουμε δεσμευτεί να υλοποιήσουμε όχι μόνο πρέπει να ολοκληρωθούνε όλες, αλλά και εντός του χρονικού ορίζοντα. 

Όσο καθυστερούν  διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, προκαλείται διπλή ζημιά, ο λαός καλείται να επωμιστεί μεγαλύτερο κόστος και μετατίθεται η έξοδος από την κρίση. Χαρακτηριστικά όπως διαφθορά ,σπατάλη, γραφειοκρατία θα συνεχίσουν να υπάρχουν και ο κόσμος θα αναγκάζεται να συνεχίσει να τα υπομένει. Από την άλλη, αυτές οι καθυστερήσεις στέλνουν ακόμη πιο μακριά χρονικά την πολυπόθητη ανάπτυξη, και την ανακούφιση παράλληλα των πιο αδύνατων οικονομικά στρωμάτων.

Το κλίμα έχει βελτιωθεί αναμφισβήτητα, οι μεταρρυθμίσεις όμως που θα θέσουν τα θεμέλια για την ανάπτυξη της χώρας προχωρούνε με όχι ιδιαίτερα γοργούς ρυθμούς και χωρίς ξεκάθαρη διάθεση για αποφασιστικές αλλαγές. Αυτό μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα και προκαλέσει ακόμα και εκτροπή από τον στόχο.   

Για να συνεχίσουμε στην σταθερή πορεία προς την έξοδο από την κρίση, θα πρέπει να επιταχύνουμε τις μεταρρυθμίσεις. Οι μεγαλύτερες από αυτές είναι η αναδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης και η μείωση του Δημοσίου Τομέα, δηλαδή οι αποκρατικοποιήσεις.

Και στα δύο αυτά θέματα η πρόοδος δεν είναι ανάλογη των προσδοκιών μας. Η απαίτηση της κοινωνίας, οι σύγχρονες απαιτήσεις και η προσπάθεια μας είναι να δημιουργήσουμε μια λειτουργική ευέλικτη και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση. Για να συμβεί αυτό πρέπει να προβούμε σε βαθιές τομές. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει απαραίτητα απολύσεις.

Απαιτείται καταρχήν καταγραφή των αναγκών του Δημοσίου, πλήρης μηχανοργάνωση και διασύνδεση υπηρεσιών όπου κρίνεται αναγκαίο. Οργανόγραμμα ανά υπουργείο, καθηκοντολόγιο, ευθύνη και αξιολόγηση των υπαλλήλων.

Το κομμάτι των αποκρατικοποιήσεων συνδέεται άμεσα με την λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης και απαιτεί ανάλογες δράσεις. Οι ταχύτατες και θαρραλέες παρεμβάσεις στα δύο αυτά σημαντικά θέματα αποτελούν το όχημα εξόδου από την κρίση και θα θέσουν τα θεμέλια της ανάπτυξης.

Σάββας Ι. Αναστασιάδης

Βουλευτής Ν.Δ. Β΄ Θεσσαλονίκης