8 Απριλίου 2016
Επίκαιρη Επερώτηση- Αθήνα, 6 Απριλίου 2016- Προς τους κκ. Υπουργούς:Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού
-Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων-Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής-Περιβάλλοντος και Ενέργειας-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων- Θέμα: Εθνική αναγκαιότητα η δημιουργία ενός Νέου Στρατηγικού Παραγωγικού Μοντέλου
Η ελληνική οικονομία στα τέλη του 2014, μετά από αρκετά χρόνια σωρευτικής ύφεσης είχε εισέλθει σε τροχιά ανάκαμψης.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από τον Ιανουάριο 2015 μέχρι και σήμερα έχει προκαλέσει πρωτοφανή, για τα πολιτικά μεταπολιτευτικά χρονικά, αρνητικά πεπραγμένα που έχουν οδηγήσει στη σύνθλιψη της οικονομίας και την αποδυνάμωση της κοινωνίας, η οποία πλέον κινείται στα όρια των αντοχών της.
Η αδράνεια, η ολιγωρία, η αδιαφορία, οι καθυστερήσεις της κυβέρνησης, και τελικά η υπαναχώρηση των τελευταίων 14 μηνών, έχουν δημιουργήσει μια εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση σε σχέση την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την εξωστρέφεια, τις επενδύσεις, και συνολικά με τον παραγωγικό ιστό της χώρας.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια συνεχιζόμενη υποβάθμιση και αποσάρθωση κεντρικών πυλώνων της οικονομίας τη στιγμή που θα έπρεπε η κυβέρνηση να εργάζεται προς την κατεύθυνση της δημιουργίας του νέου παραγωγικού μοντέλου.
Επειδή η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ:
• Αδυνατεί να αντιληφθεί, εγκλωβισμένη σε ιδεοληπτικά σχήματα και χρεωκοπημένα οικονομικά μοντέλα ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιεί παλαιές και γηρασμένες πρακτικές σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει και αλλάζει με έντονους ρυθμούς.
• Λειτουργεί αρνητικά σε κάθε διάσταση της ανάπτυξης, εξακολουθεί και υποστηρίζει την παγκοσμίως αποτυχημένη καθολική παρουσία του κράτους στην οικονομία.
• Αντιμάχεται κατά τρόπο δογματικό οτιδήποτε μπορεί να τονώσει την πραγματική οικονομία.
• Πάσχει από έλλειψη γνώσης και αδυναμία στόχευσης για τη διαμόρφωση ενός ελκυστικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
• Είναι αναποτελεσματική ως προς την τήρηση χρονοδιαγραμμάτων παραγνωρίζοντας ότι και ο χρόνος αποτελεί αποφασιστικής σημασίας παράγοντα για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
Επειδή η Ελλάδα:
Έχει ανάγκη από ένα νέο στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο ανταγωνιστικής, δίκαιης και εξωστρεφούς οικονομίας κάτι που αποτελεί άλλωστε συμβατική υποχρέωση που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε συμφωνήσει (άρθρο 3, παράγραφος Γ, «Συμφωνία Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων, «Μνημόνιο Συνεννόησης για τριετές πρόγραμμα» υποπαράγραφος 1 «Προοπτική και στρατηγική» του ν.4336/2015) και θα έπρεπε έως και τον Μάρτιο του 2016 να είχε οριστικοποιηθεί.
Επερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Προτίθεται η κυβέρνηση να προχωρήσει στη διαμόρφωση ενός νέου στρατηγικού αναπτυξιακού μοντέλου που θα στηρίζεται στους πυλώνες του πρωτογενούς τομέα, του τουρισμού, της ενέργειας, της ναυτιλίας, των υποδομών, του περιβάλλοντος, της καινοτομίας, των μεταφορών, προκειμένου να μπορέσει και πάλι να σταθεί στα πόδια της, μετά τους κυριολεκτικά καταστροφικούς μήνες που καταρράκωσαν κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια και ακύρωσαν πολύχρονες και επώδυνες προσπάθειες του ελληνικού λαού;
2. Τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση προκειμένου να αξιοποιήσει την αυτόνομη αλλά και οριζόντια διασύνδεση των παραπάνω πυλώνων της οικονομίας;
3. τι προτίθεται να κάνει η Κυβέρνηση σχετικά με το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων;
4. Ποιο είναι το σχέδιο της Κυβέρνησης σχετικά με την Ανάπτυξη και την Ανταγωνιστικότητα, την αποτελεσματική διαχείριση των πόρων του ΕΣΠΑ, την υγιή επιχειρηματικότητα;
5. Πώς σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τις καθυστερήσεις, την αδιαφάνεια και τις αβελτηρίες στο χώρο των Υποδομών και των Δικτύων και να αξιοποιήσει τη δυναμική τους;
6. Ποιο είναι το σχέδιο της για τον Τουρισμό, και την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος;
7. Τι προτίθεται να πράξει για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στα πεδία του Περιβάλλοντος, της Κλιματικής Αλλαγής και της Ενέργειας και να αξιοποιηθεί το σημαντικό δυναμικό τους;
8. Τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση για να αξιοποιήσει την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή που είναι απαραίτητη για τη στήριξη της αυτάρκειας, της λειτουργίας του τομέα μεταποίησης και την αύξηση των εξαγωγών; Πώς προτίθεται η Κυβέρνηση να αξιοποιήσει τον πλούτο του πρωτογενούς τομέα;
9. Πώς θα δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον και τα κίνητρα για την αξιοποίηση του πολύτιμου ανθρώπινου δυναμικού της χώρας καθώς και για την επιστροφή των νέων Ελλήνων που εργάζονται στο εξωτερικό;
10. Τι προτίθεται τελικά να πράξει η κυβέρνηση για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, για να σταθεί ισότιμα η Ελλάδα μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια και να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία;
Οι Επερωτώντες Βουλευτές
1. Κεφαλογιάννη Ι. Όλγα, Βουλευτής Α’ Αθηνών
2. Φορτσάκης Π. Θεόδωρος, Βουλευτής Επικρατείας
3. Σταμάτης Ι. Δημήτριος, Βουλευτής Επικρατείας
4. Κεραμέως Κ. Νίκη, Βουλευτής Επικρατείας
5. Οικονόμου Α. Βασίλειος, Βουλευτής Επικρατείας
6. Κικίλιας Π. Βασίλειος, Βουλευτής Α’ Αθηνών
7. Μπακογιάννη Κ. Θεοδώρα (Ντόρα), Βουλευτής Α’ Αθηνών
8. Κακλαμάνης Μ. Νικήτας, Βουλευτής Α’ Αθηνών
9. Γεωργιάδης Α. Σπυρίδων – Άδωνις, Βουλευτής Β’ Αθηνών
10. Βαρβιτσιώτης Β. Μιλτιάδης, Βουλευτής Β’ Αθηνών
11. Βούλτεψη Ι. Σοφία, Βουλευτής Β’ Αθηνών
12. Ασημακοπούλου Π. Άννα-Μισέλ, Βουλευτής Β’ Αθηνών
13. Γιακουμάτος Χ. Γεράσιμος, Βουλευτής Β’ Αθηνών
14. Παπακώστα – Σιδηροπούλου Α. Αικατερίνη, Βουλευτής Β’ Αθηνών
15. Καραγκούνης Α. Κωνσταντίνος, Βουλευτής Αιτωλίας και Ακαρνανίας
16. Ανδριανός Σ. Ιωάννης, Βουλευτής Αργλολίδος
17. Βλάσης Γ. Κωνσταντίνος, Βουλευτής Αρκαδίας
18. Στύλιος Δ. Γεώργιος, Βουλευτής Άρτης
19. Βορίδης Χ.Μαυρουδής(Μάκης), Βουλευτής Αττικής
20. Βλάχος Θ. Γεώργιος, Βουλευτής Αττικής
21. Μπούρας Κ. Αθανάσιος, Βουλευτής Αττικής
22. Κατσανιώτης Ι. Ανδρέας, Βουλευτής Αχαΐας
23. Μπασιάκος Α. Ευάγγελος, Βουλευτής Βοιωτίας
24. Κυριαζίδης Τ. Δημήτριος, Βουλευτής Δράμας
25. Κόνσολας Ν. Εμμανουήλ (Μάνος), Βουλευτής Δωδεκανήσου
26. Δημοσχάκης Σ. Αναστάσιος (Τάσος), Βουλευτής Έβρου
27. Κεδίκογλου Β. Συμεών (Σίμος), Βουλευτής Ευβοίας
28. Γιόγιακας Ν. Βασίλειος, Βουλευτής Θεσπρωτίας
29. Γκιουλέκας Π. Κωνσταντίνος, Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης
30. Καλαφάτης Α. Σταύρος, Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης
31. Ράπτη Δ. Ελένη, Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης
32. Καράογλου Γ. Θεόδωρος, Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης
33. Αναστασιάδης Ι. Σάββας, Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης
34. Παναγιωτόπουλος Ι. Νικόλαος, Βουλευτής Καβάλας
35. Αντωνίου Β. Μαρία, Βουλευτής Καστοριάς
36. Γεωργαντάς Π. Γεώργιος, Βουλευτής Κιλκίς
37. Κασαπίδης Δ. Γεώργιος, Βουλευτής Κοζάνης
38. Δήμας Σ. Χρίστος, Βουλευτής Κορινθίας
39. Δαβάκης Π. Αθανάσιος, Βουλευτής Λακωνίας
40. Κέλλας Α. Χρήστος, Βουλευτής Λαρίσης
41. Αθανασίου Χ. Χαράλαμπος, Βουλευτής Λέσβου
42. Καββαδάς Ι. Αθανάσιος, Βουλευτής Λευκάδος
43. Μπουκώρος Γ. Χρήστος, Βουλευτής Μαγνησίας
44. Γιαννάκης Κ. Στέργιος, Βουλευτής Πρεβέζης
45. Κεφαλογιάννης Αχ. Ιωάννης, Βουλευτής Ρεθύμνης
46. Καραμανλής Αχ. Κωνσταντίνος, Βουλευτής Σερρών
47. Αραμπατζή Α. Φωτεινή, Βουλευτής Σερρών
48. Σκρέκας Θ. Κωνσταντίνος, Βουλευτής Τρικάλων
49. Σταϊκούρας Κ. Χρήστος, Βουλευτής Φθιώτιδας
50. Αντωνιάδης Δ. Ιωάννης, Βουλευτής Φλωρίνης
51. Βαγιωνάς Κ. Γεώργιος, Βουλευτής Χαλκιδικής
52. Μηταράκης Α. Παναγιώτης (Νότης) Βουλευτής Χίου
